Η Γέννηση του Χριστού

Αυτή τη μέρα ή αγία Εκκλησία μας γιορτάζει το μεγάλο και ανερμήνευτο γεγονός της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού από την Υπεραγία Θεοτόκο. Μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μαρίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ, και ενώ πλησίαζε ό καιρός να τελειώσουν οι εννιά μήνες από την υπερφυσική σύλληψη του Χριστού στην παρθενική της μήτρα, ο Καίσαρ Αύγουστος διέταξε απογραφή του πληθυσμού του ρωμαϊκού κράτους. Τότε ό Ιωσήφ μαζί με τη Θεοτόκο ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ, για να απογραφούν εκεί. Επειδή, όμως, είχε πλησιάσει ό καιρός να γεννήσει ή Παρθένος και δεν έβρισκαν κατοικία να καταλύσουν, διότι είχε μαζευτεί πολύς λαός στη Βηθλεέμ, μπήκαν σε ένα φτωχικό σπήλαιο. Εκεί ή Θεοτόκος γέννησε τον Κύριο Ιησού Χριστό και σπαργάνωσε σαν βρέφος τον Κτίστη των απάντων. Έπειτα Τον έβαλε επάνω στη φάτνη των αλόγων ζώων, διότι "έμελλε να ελευθέρωση ημάς από την αλογίαν", όπως χαρακτηριστικά γράφει ό Άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης. Από τότε, όλοι οι πιστοί χριστιανοί με χαρά ψάλλουν τον ύμνο των αγγέλων εκείνης της νύκτας: "Δόξα εν ύψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία"1. Δόξα, δηλαδή, ας είναι στο θεό, πού βρίσκεται στα ύψιστα μέρη του ουρανού, και στη γη ολόκληρη, πού είναι ταραγμένη από την αμαρτία ας βασιλεύσει ή θεία ειρήνη, διότι ό Θεός έδειξε την αγάπη Του στους ανθρώπους με την ενανθρώπηση του Υιού Του. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ή γιορτή των Χριστουγέννων καθιερώθηκε για πρώτη φορά την 25η Δεκεμβρίου του 397 επί πατριαρχείας Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Κατ' άλλους ό πατριάρχης Ιεροσολύμων Ίουβενάλιος, χώρισε τις δύο γιορτές των Φώτων και των Χριστουγέννων, οι όποιες παλιότερα γίνονταν την ίδια μέρα, δηλαδή την 6η Ιανουαρίου.
1. Ευαγγέλιο Λουκά, Β' 1-20.


Άπολυτίκιον. Ήχος δ'.
Ή Γέννησίς σου Χριστέ ό Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως· εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν εξ ύψους Άνατολήν. Κύριε δόξα σοι.