Αυτή τη μέρα ή αγία Εκκλησία μας γιορτάζει το μεγάλο και ανερμήνευτο γεγονός της κατά σάρκα γεννήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού από την Υπεραγία Θεοτόκο. Μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μαρίας από τον αρχάγγελο Γαβριήλ, και ενώ πλησίαζε ό καιρός να τελειώσουν οι εννιά μήνες από την υπερφυσική σύλληψη του Χριστού στην παρθενική της μήτρα, ο Καίσαρ Αύγουστος διέταξε απογραφή του πληθυσμού του ρωμαϊκού κράτους. Τότε ό Ιωσήφ μαζί με τη Θεοτόκο ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ, για να απογραφούν εκεί. Επειδή, όμως, είχε πλησιάσει ό καιρός να γεννήσει ή Παρθένος και δεν έβρισκαν κατοικία να καταλύσουν, διότι είχε μαζευτεί πολύς λαός στη Βηθλεέμ, μπήκαν σε ένα φτωχικό σπήλαιο. Εκεί ή Θεοτόκος γέννησε τον Κύριο Ιησού Χριστό και σπαργάνωσε σαν βρέφος τον Κτίστη των απάντων. Έπειτα Τον έβαλε επάνω στη φάτνη των αλόγων ζώων, διότι "έμελλε να ελευθέρωση ημάς από την αλογίαν", όπως χαρακτηριστικά γράφει ό Άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης. Από τότε, όλοι οι πιστοί χριστιανοί με χαρά ψάλλουν τον ύμνο των αγγέλων εκείνης της νύκτας: "Δόξα εν ύψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία"1. Δόξα, δηλαδή, ας είναι στο θεό, πού βρίσκεται στα ύψιστα μέρη του ουρανού, και στη γη ολόκληρη, πού είναι ταραγμένη από την αμαρτία ας βασιλεύσει ή θεία ειρήνη, διότι ό Θεός έδειξε την αγάπη Του στους ανθρώπους με την ενανθρώπηση του Υιού Του. Να σημειώσουμε εδώ, ότι ή γιορτή των Χριστουγέννων καθιερώθηκε για πρώτη φορά την 25η Δεκεμβρίου του 397 επί πατριαρχείας Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Κατ' άλλους ό πατριάρχης Ιεροσολύμων Ίουβενάλιος, χώρισε τις δύο γιορτές των Φώτων και των Χριστουγέννων, οι όποιες παλιότερα γίνονταν την ίδια μέρα, δηλαδή την 6η Ιανουαρίου.
1. Ευαγγέλιο Λουκά, Β' 1-20.
Άπολυτίκιον. Ήχος δ'.
Ή Γέννησίς σου Χριστέ ό Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως· εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν, τον Ήλιον της δικαιοσύνης, και σε γινώσκειν εξ ύψους Άνατολήν. Κύριε δόξα σοι.
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Η Γέννηση του Χριστού
Γιατί γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου
Σύμφωνα με ένα ρωμαϊκό αλμανάκ, η χριστιανική γιορτή των Χριστουγέννων, εορταζόταν στη Ρώμη από το 336 μ.Χ. Στην ανατολική πλευρά της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ωστόσο, μία γιορτή που γινόταν στις 6 Ιανουαρίου μνημόνευε την εμφάνιση του Θεού ή του Αγίου Πνεύματος κατά τη γέννηση και τη βάπτιση του Χριστού. Εξαίρεση αποτελούσε η Ιερουσαλήμ όπου εορταζόταν μόνο η γέννηση του Χριστού.
Κατά τον 4ο αιώνα, ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου υιοθετήθηκε σταδιακά από τις περισσότερες ανατολικές εκκλησίες. Αντίθετα, η Αρμένικη εκκλησία ποτέ δε δέχτηκε την 25η Δεκεμβρίου ως την ημέρα γέννησης του Χριστού. Ακόμη και σήμερα τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 6 Ιανουαρίου. Μετά την αποδοχή των Χριστουγέννων στις ανατολικές εκκλησίες, καθιερώθηκε και ο εορτασμός της βάπτισης του Χριστού την Ημέρα των Φώτων (Επιφάνια) στις 6 Ιανουαρίου. Στη Δύση, ωστόσο, τα Επιφάνια ήταν η ημέρα κατά την οποία εορταζόταν η επίσκεψη των Μάγων στο νεογέννητο Ιησού.
Οι λόγοι για τους οποίους τα Χριστούγεννα γιορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου παραμένουν άγνωστοι. Ωστόσο, το πιο πιθανό είναι ότι οι πρώτοι Χριστιανοί επέλεξαν αυτή την ημερομηνία για να συμπίπτει ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού με την παγανιστική ρωμαϊκή γιορτή των γενεθλίων του ήλιου, μία γιορτή που γινόταν για τον εορτασμό του χειμερινού ηλιοστασίου.
Τα έθιμα που σχετίζονται με τα Χριστούγεννα έχουν καταγωγή από πολλές πηγές, απόρροια του ότι τα Χριστούγεννα συνέπιπταν με την παγανιστική/ ειδωλολατρική γιορτή. Στο ρωμαϊκό κόσμο, τα Σατουρνάλια (η γιορτή του Κρόνου) που γιορταζόταν στις 17 Δεκεμβρίου, ήταν η μέρα ανταλλαγής δώρων. Η 25η Δεκεμβρίου, επίσης, θεωρούνταν ως η μέρα γέννησης του θεού Μίθρα. Την ημέρα που άρχισε το νέο ρωμαϊκό έτος (1η Ιανουαρίου), ο κόσμος στόλιζε τα σπίτια του με καλλωπιστικά φυτά και φώτα και έδινε δώρα στα παιδιά και στους φτωχούς.
Σε αυτά τα έθιμα προστέθηκαν και τα γερμανικά και κέλτικα τελετουργικά των Χριστουγέννων όταν οι γερμανικές φυλές εισέβαλαν στη Γαλατία, τη Βρετανία και την κεντρική Ευρώπη.
Εσύ θα Του ανοίξεις;…
” Ό,τι έχει ο καθένας μέσα του, αυτό και βγάζει και προς τα έξω.”
Το πρωτοείπε ο Χριστός (Ματθ. 12, 35), το επανέλαβε ο Φρόιντ και το ζούμε καθημερινά. Το βλέπουμε όμως πιο έκδηλα στις “γιορτές” που έφτασαν, οπότε ακούμε χιλιάδες χείλη να εκφέρουν πληθωρικά μεν, αλλά αδάπανα κούφιες και συμβατικές ευχές για αγάπη, ειρήνη και μακροημέρευση, ευχή όμως που την επομένη των εορτών θα έχουμε πάλι ξεχάσει.
Γιατί ποιος μπορεί να δώσει την αγάπη και την ειρήνη, όταν δεν την έχει μέσα του; Γι’ αυτό εμείς ας προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε πιο βαθιά το πρόσωπο της μεγάλης και κοσμοσωτήριας γιορτής των Χριστουγέννων και τότε θα καταλάβουμε πως αντί “ν’ αλλάξουμε τον κόσμο” πρέπει “ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας για να αλλάξουμε τον κόσμο”.
Ευτυχώς, ο Χριστός θα καταδεχθεί και φέτος να γεννηθεί στη γη μας, για να μη σβήσει η ελπίδα. Αυτός χτυπάει όπως τότε στη Βηθλεέμ, όλες τις πόρτες και ζητάει να Του ανοίξουμε. Είναι πρόθυμος να μπει στην οποιαδήποτε καρδιά, ακόμη και στην πιο λερωμένη, όπως τότε στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Αρκεί ο καθένας μας να θελήσει να Τον υποδεχθεί σαν βασιλιά της καρδιάς του.
Εσύ θα Του ανοίξεις;…
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα για παιδιά
Κάποτε τα Χριστούγεννα...
Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης.
Ο Θεός από αγάπη σε μας τους ανθρώπους έγινε άνθρωπος για να μας λυτρώσει από την αμαρτία. Έτσι, ο καλύτερος τρόπος να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα είναι να δείξουμε κι εμείς αγάπη στος γύρω μας και μάλιστα στους πονεμένους.
Αυτό ακριβώς το μήνυμα στέλνουν και οι μικρές χριστουγεννιάτικες ιστορίες που ακολουθούν...
Ευχόμαστε κάθε φορά που τελειώνεις μια ιστορία, να παίρνεις απόφαση για μια πράξη αγάπης, όπως και οι πιο πολλοί μικροί ήρωες των διηγημάτων μας.
Το βιβλίο είναι μία έκδοση του Συλλόγου Ορθοδ. Ιεραποστ. Δράσεως
" Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ", Αθήνα 2008
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Συναξη Φοιτητων
Για μια ακόμα χρόνια η ενορία του Αγίου Νικολάου Βασιλικής Καλαμπάκας , θα κάνει την καθιερωμένη συνάντηση της με τους φοιτητές - απόφοιτους του χωρίου στις 2 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 6ην απογευματινήν στην αίθουσα εκδηλώσεων του νάου .Καλούμε τους νέους και νέες για μια συνάντηση που θα μάθουμε τα νέα σας και την πρόοδο σας .
Με πατρική Αγάπη και ευχές
ο εφημέριο σας
πρωτ. Σωτήριος Χαρίσης
Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑ
Η καταγωγή της ήταν από την Ρώμη και ο πατέρας της ήταν Ρωμαίος πατρίκιος, Πραιτεξτάτος ονομαζόμενος και η μητέρα της Φαύστα. Η Αναστασία διακρινόταν για την ομορφιά του σώματος, τη μόρφωση, το άμεμπτο ήθος και τη σωφροσύνη της. Η μητέρα της την καθοδήγησε στην πίστη του Χριστού.
Σε μικρή ηλικία, παντρεύτηκε ένα ρωμαίο άρχοντα, τον Ποπλίονα. Αυτός ήταν φανατικός ειδωλολάτρης και μισούσε θανάσιμα τους χριστιανούς. Η Αναστασία, όμως, όχι. Γι’ αυτό και δεν άργησε να δεχθεί το άγιο Βάπτισμα και να γίνει χριστιανή. Αλλά και μετά τη βάπτισή της η στάση της δεν ήταν παθητική. Έβαζε φτωχά ρούχα και πήγαινε στις φυλακές, όπου έδινε τροφές και χρήματα στους φυλακισμένους χριστιανούς μάρτυρες. Έπλενε τις πληγές τους και παρηγορούσε το άγχος τους
Επίσης, επειδή η Αγία Αναστασία μέσω των ενεργειών της, «κρυφίως περιερχομένη τας οικίας των πτωχών και τας φυλακάς των του Χριστού μαρτύρων και προσφέρουσα αυτοίς τα επιτήδια, σπογγίζουσα αυτών τας πληγάς, λύουσα αυτούς των δεσμών και τας οδύνας αυτών θεραπεύουσα, επωμάσθη εκ τούτου «Φαρμακολύτρια» .
Όταν έμαθε αυτό ο σύζυγός της, εξοργισμένος της είπε ότι, αν δεν αλλάξει το χριστιανικό της φρόνημα, θα γίνει ο χειρότερος εχθρός της. Αρχικά προσπάθησε να την μεταπείσει με συμβουλές. όμως, η Αναστασία παρέμενε ακλόνητη στην πίστη της ακόμα και όταν την κακοποίησε.
Η Αναστασία, χωρίς να ταραχτεί, απάντησε στο σύζυγό της ότι αυτά που λέει δεν την εκπλήσσουν, ούτε τη φοβίζουν. Διότι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός ενημέρωσε τους αγωνιζόμενους πιστούς Του ότι: «Εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού» (Ματθ. ι΄ 36). Δηλαδή, εχθροί του πιστού ανθρώπου θα είναι οι άνθρωποι του σπιτιού του, που δε θα δεχθούν το Ευαγγέλιο, το οποίο φέρνει την αληθινή και ουράνια ειρήνη.
Τότε ο Ποπλίων χωρίς δισταγμό την κατήγγειλε στο Διοκλητιανό. Αυτός τη φυλάκισε και κατόπιν την εξόρισε σε ένα νησί, όπου υπέστη μαρτυρικό θάνατο μέσα στη φωτιά το έτος 290.
Μαζί μας ο Θεός!
Μαζί μας ο Θεός!
Ο Ιωσήφ, ο προστάτης της Παρθένου Μαρίας, της Παναγίας μας, αναπαύεται. Μέσα του έχουν καταλαγιάσει οι σκέψεις που του συντάραξαν το νου και την καρδιά του…
Δε γνώριζε ως τότε τίποτε από το μέγα μυστήριο, τη σάρκωση του Θεού Λόγου, που ο Άγγελος είχε ευαγγελισθεί στη Θεοτόκο. Το κοσμοχαρμόσυνο γεγονός του ήταν τελείως άγνωστο.
Όμως ο Θεός Πατέρας δεν άφησε άλλο τον ενάρετο, τον «δίκαιον» Ιωσήφ να ζει ανειδοποίητος.
Άγγελος σταλμένος από τον παντοδύναμο Κύριο, παρουσιάζεται στο όνειρό του. Τον φωνάζει με το όνομά του και του φανερώνει όλο το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως.
— Η πάναγνη Παρθένος, του λέει, είναι η Μητέρα του Θεανθρώπου Κυρίου, ο οποίος εκ Πνεύματος Αγίου θα γεννηθεί βρέφος. Και συ, που προορίστηκες να Του παραστέκεις στη γη σαν προστάτης και πατέρας, θα Του δώσεις το όνομα «Ιησούς», που σημαίνει Σωτήρας.
Είχε φθάσει η ευλογημένη ώρα να πραγματοποιηθεί το τρισχαρούμενο γεγονός που οχτακόσια χρόνια πριν είχε ο Θεός προαναγγείλει με το στόμα του προφήτη Ησαΐα:
— Η Παρθένος θα γεννήσει Υιόν, και όσοι θα πιστέψουν σ’ Αυτόν, θα Τον ονομάσουν Εμμανουήλ, που στα ελληνικά θα πει: “ο Θεός είναι μαζί μας”.
www.xdf.gr
Αναρτήσεις
