ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
190 ΧΡΟΝΙΑ 1818 - 2008

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Προς τελειόφοιτους.

Αγαπητά μου παιδιά,
Έφτασε η στιγμή που θα κληθείτε να δώσετε τον καλύτερό σας εαυτό, ώστε να μπορέσετε να πετύχετε κάτι που για πολλούς μοιάζει ένα όνειρο ζωής, την εισαγωγή στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της πατρίδας μας.
Οι κόποι σας μιας ολόκληρης χρονιάς ή και περισσότερο, θα πρέπει να βρουν τη δικαίωση , και μαζί με το άγχος και η αγωνία, αλλά και η προσδοκία της επιτυχίας, θα κάνουν τις καρδιές όλων σας να χτυπούν δυνατά μαζί με αυτούς που σας αγαπούν .

Αυτή λοιπόν την ώρα θα ήθελα να ξέρετε ότι κοντά σας είναι και η τοπική σας Εκκλησία. Όλοι εμείς προσευχόμαστε για σας, ώστε ο Φωτοδότης Χριστός να φωτίσει την προσπάθειά σας, να δώσει στον καθένα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτής της δοκιμασίας ανάλογα με τον κόπο του, και να καθοδηγεί διαρκώς τα βήματα της ζωής σας!

Θέλω να ξέρετε πως η έκβαση μιας προσπάθειας επίμονης δεν ορίζει και την κατεύθυνση της ζωής μας. Ο Θεός, παιδιά μου, έχει στην Πρόνοιά Του, ένα σχέδιο για τον καθέναν από μας, και ο καθένας μας, ανάλογα με τα χαρίσματα και την προσπάθειά του, θα μπορέσει να προχωρήσει στη ζωή του.

Σας εύχομαι λοιπόν από τα βάθη της καρδιάς μου κάθε επιτυχία στην προσπάθειά σας. Μην σκεφτείτε το αποτέλεσμα, το ταξίδι αξίζει! Ο Θεός να ευλογεί τις προσπάθειές σας!

Μετά πατρικών ευχών και αγάπης,
O εφημέριος σας
Πρωτοπρεσβύτερος Σωτήριος Χαρίσης .

Παρακλήσεις για τους τελειοφοιτους

Η ενορία της Βασιλικής ξέροντας τον δύσκολο αγώνα που έχουν τα παιδιά μας με τις πανελλήνιες εξετάσεις θα προσπαθήσει να τους εμψυχώνει πνευματικά μέσα από της παρακλήσεις που θα γίνονται ως εξ εις :

ΚΥΡΙΑΚΉ  18 ΜΑΙΟΥ ΩΡΑ 18.30
ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΜΑΙΟΥ ΩΡΑ 18.30
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23 ΜΑΙΟΥ  ΩΡΑ 18.30
ΔΕΥΤΕΡΑ 26 ΜΑΙΟΥ ΩΡΑ 18.30
ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΜΑΙΟΥ ΩΡΑ 18.30
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΜΑΙΟΥ ΩΡΑ 18.30
ΔΕΥΤΕΡΑ  2 ΙΟΥΝΙΟΥ ΩΡΑ 18.30

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

ΤΙ ΧΑΡΙΖΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ;

Ποιός νέος ἤ νέα, θά περνοῦσε ἀδιάφορος κι ἀσυγκίνητος μπροστά ἀπό τήν ὀμορφιά; Πόσοι κόποι καί ποιά τιμήματα καταβάλλονται γιά τήν ἀπόκτησί της ἤ τήν συγκράτησί της; Ἁλυσίδα βιομηχανιῶν, στούντιο κ.λπ. ἐπαγγέλλονται τήν προσφορά της. Μυριάδες ἐλπίζοντες καταφεύγουν.

Πόσο ὄμορφοι ὅμως εἶναι οἱ νέοι σήμερα; Καθημερινά μερικοί μᾶς δίνουν εἰκόνες τῆς ἠθικῆς καί πνευματικῆς τους ἀσχήμιας. Ποτέ νέοι δέν εἶχαν τόσο δίκαιο καί τόσο ἄδικο. Δίκαιο, γιατί ἐγίναμε προαγωγοί τους στήν διαφθορά καί ἄδικο, γιατί ἀρνοῦνται προσωπικά νά μοχθήσουν στή ζωή.

Ζοῦν μέσα στήν ἀπόγνωσι, τόν θρῆνο καί τήν ἐγκατάλειψι. Βιώνουν μιά κατάστασι ἐσχάτου πένθους. Ἔχουν γκρεμίσει τα πάντα στή ζωή τους καί γι' αὐτό μεταβάλλουν τό περιβάλλον τους σέ στάχτες. Σ' αὐτούς καί σ' ὅλους τους νέους ἀπευθύνεται ὁ Χριστός καί τούς καλεῖ νά ἀνταλλάξουν μαζί Του τήν «ὡραιότητα ἀντί τῆς στάχτης».

Νέοι

Ὅ Ἰησοῦς σας χαρίζει τήν ὡραιότητα τῆς συγχώρησης, ἀντί τῆς στάχτης μιᾶς ἔνοχης συνείδησης. Θυμηθεῖτε τόν ἄσωτο γυιό (Λουκᾶ ἰε' 11-32). Ἔφυγε ἀγέρωχος, ἐγωπαθής, περιφρονητικός. Συντριμμένος ἀπό τήν ζωή της ἁμαρτίας ἔρχεται στήν ἀνάγκη... ἔρχεται στόν ἑαυτό του... ἔρχεται στόν πατέρα. Εἶναι μιά συνηθισμένη τριλογία τοῦ νεανικοῦ βίου. Πόση ἀπόστασι χαρακτηρίζει τήν συμπεριφορά του, ἀνάμεσα στήν ἀπαίτησι «δός μου» ὅταν ἔφευγε ἀπό τό πατρικό σπίτι καί στήν παράκλησι «ποίησαν μέ» ὅταν ἐπέστρεφε σ' αὐτό. Στήν στάχτη τῶν κουρελιῶν, ἤ ὡραιότητα τῆς πρώτης στολῆς.

Γιά νά χαρεῖ ὅμως κάποιος τήν ὡραιότητά της πρώτης στολῆς χρειάζεται νά ζητήση συγγνώμη

ἀπό τόν Ἐπουράνιο Πατέρα. Κι Αὐτός τοῦ τήν προσφέρει μέ ἀγάπη καί στοργή.

Νέοι

Ὁ Ἰησοῦς σας χαρίζει τήν ὡραιότητα μιᾶς ὁλοκληρωμένης ἀφιέρωσης, ἀντί τῆς στάχτης μιᾶς μοιρασμένης καρδιᾶς. Δέστε τόν νεανίσκο τοῦ Ματθαίου (ιθ' 16-24), πού ἐνῶ ἐπιθυμοῦσε νά ζήση τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ, ἐγκατέλειψε τήν προσπάθειά του, ἐπειδή ὁ Χριστός τοῦ ζήτησε νά ἀρνηθεῖ τήν ἀσφάλεια τοῦ πλούτου του. Μοιρασμένη καρδιά ὁ νεανίσκος «λυπούμενος» γιά τήν ὀμορφιά μιᾶς ὁλόψυχης ἀφιέρωσης. Φυλαχθῆτε ἀπό τήν στάχτη, τοῦ νά προσπαθεῖτε νά ζῆτε «χωλαίνοντας μεταξύ δυό φρονημάτων» (Γ’ Βασιλ. ιη' 21), τοῦ νά θέλεις νά συγκατοικήσουν στήν καρδιά σου ὁ Χριστός καί κάτι ἄλλο. Τοῦ ἀξίζει νά Τοῦ ἀνήκεις ὁλόκληρος.

Νέοι

Ὁ Ἰησοῦς σᾶς χαρίζει τήν ὡραιότητα τῆς ἠθικῆς ἁγνότητας καί ὀμορφιᾶς, ἀντί τῆς στάχτης, τῆς ἀκράτειας καί τῆς ἀκολασίας. Στή στάχτη ἑνός πανσεξουαλισμοῦ μέ μύριες ἀποτροπιαστικές μορφές, ὁ Ἰησοῦς σου προσφέρει μιά ζωή «ἐν πάσῃ ἁγνότητι» (Β' Κορινθ. στ' 6). Ὁ ἔρωτας εἶναι ἡ δύναμι τῆς ψυχῆς πού ὠθεῖ τόν ἄνθρωπο στή θυσία τῶν πάντων γιά τήν ἐπιτυχία ἑνός εὐλογημένου καί καταξιωμένου ἀπό τόν Θεό δεσμοῦ. Ὅμως, τί ἔχει νά προσφέρει σ' ἐκείνους πού τόν ἐξήντλησαν λαίμαργα στό ὄνειρο τῆς σεξουαλικῆς "ἐλευθερίας";

Νέοι

Ὁ Ἰησοῦς σᾶς χαρίζει τήν ὡραιότητα μιᾶς ὄμορφης ἀγωνιστικῆς ζωῆς, ἀντί τῆς στάχτης των μάταιων κι ἀκαρποφόρητων ἀγώνων. Πιόνια στά χέρια τῶν δυνατῶν, τῶν ἐξουσιαστῶν μοιάζει ἡ ἀγωνιστική σας ὁρμή. Ὁ ἐνθουσιασμός σας, ἄν καί μάχεται, ἐν τούτοις προδίδεται. Ἀκοῦστε ὅμως τήν ὀμορφιά τῶν προτροπῶν τοῦ Μεγάλου Νικητή τοῦ χριστιανικοῦ στίβου, τοῦ Παύλου στόν νεαρό Τιμόθεο, «ἵνα στρατεύη τήν καλήν στρατείαν... ἔσο καλός διάκονος τοῦ Χρίστου... ἀγωνίζου τόν καλόν ἀγώνα τῆς πίστεως... συγκακοπάθησον ὡς καλός στρατιώτης του Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Α' Τιμ. α' 18). Ὑπάρχει, πιό ἐπιθυμητή ὡραιότητα;

Νέοι

Ὁ Ἰησοῦς σᾶς χαρίζει τήν ὡραιότητα τῆς νίκης, στή θέση τῆς στάχτης τῆς ἥττας. Θριαμβικός ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου: «γράφω ὑμῖν νεανίσκοι, ὅτι νενικήκατε τόν πονηρόν» (Α' Ἰωάν. β' 13). Τά νιάτα, εἶναι ἡ ἐμπροσθοφυλακή τῆς ζωῆς. Εἶναι ἡ ὁμάδα κρούσης. Ἄν τώρα ὑποταχθῆτε στόν διάβολο, χάσατε τήν ὀμορφιά τῶν πιό γενναίων ἀγώνων. Ὁ Χριστός νέος κονταροχτυπήθηκε μέ τόν Πονηρό καί νίκησε, γιατί «τούτη εἶναι ἡ νίκη πού νικάει τόν κόσμο, ἡ πίστη σας». Πράγματι, «πᾶν το γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾶ τόν κόσμον» (Α' Ιωάν. ε' 4).

Νέοι

Ὁ Χριστός σᾶς χαρίζει τήν ὡραιότητα μιᾶς ζωῆς πού κερδίζεται ὁλόκληρη, ἀντί τῆς στάχτης ἑνός μικροῦ τμήματος. Γνωστή ἡ προτροπή «ἐνθυμοῦ τόν Πλάστην σου ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς νεότητός σου» (Ἐκκλησιαστής ιβ' 1). Ὅποιος σώζεται νέος, σώζεται καί γιά τήν ζωή τούτη καί γιά τήν αἰωνιότητα.

Νέοι

Μιά μέρα, ὅταν πιά δέν θά εἴμαστε νέοι, ὁ Ἰησοῦς θά μᾶς χαρίσει τήν ὡραιότητα ἑνός ἐνδόξου σώματος ἀντί τῆς στάχτης τοῦ χοϊκοῦ. Κι αὐτό δέν συμβαίνει μόνο ὅταν παύουμε νά εἴμαστε νέοι. Καί νέοι ἀποθέτουν το σκήνωμά τους. Ὅμως ὁ πιστός, νέος ἤ γέρος, ξέρει, πώς ὅπως φόρεσε... «τήν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ ἔτσι θά ἐνδυθεῖ καί τήν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου» (Α' Κορινθ. ιε' 49). Τήν φθορά θά διαδεχθεῖ ἡ ἀφθαρσία, τήν ἀτιμία ἡ δόξα, τόν θάνατο ἡ ζωή, τήν στάχτη ἡ ὡραιότητα».

Νέε.

Ἀπό σένα ἐξαρτᾶται, νά φέρεις τίς στάχτες τῆς ζωῆς σου στο Χριστό καί νά Τοῦ ζητήσεις τήν ὡραιότητά Του. Εἶναι... ἡ εἰδικότητά Του, τό ἔργο Του.


Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Δίνει ὀμορφιά στά νιάτα.
Σέ σένα.



Τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνα καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
http://www.imkby.gr/neaniki/text/bishop_10.htm

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Είναι εφικτό να ταξιδέψουμε στο χρόνο;

Γιατί το ρωτάμε αυτό τώρα; Γιατί δύο ρώσοι μαθηματικοί πρότειναν ότι στο γιγάντιο επιταχυντή που πρόκειται να ξεκινήσει τη λειτουργία του στις αρχές του καλοκαιριού στο CERN, θα μπορούσε να δημιουργήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι δυνατό να ταξιδέψει κάποιος προς το παρελθόν ή προς το μέλλον. Στην ουσία, η Irina Aref'eva και ο Igor Volovich θεωρούν ότι ο Μεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών, μπορεί να δημιουργήσει μικροσκοπικές σκουληκότρυπες στο διάστημα, που θα μπορούσε να επιτρέψει κάποια μορφή περιορισμένου ταξιδιού στον χρόνο.

Εάν είναι αληθινό, τότε θα ήταν η πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία που θα έχει δημιουργηθεί μια μηχανή του χρόνου. Πάντως εάν το ταξίδι πίσω στον χρόνο είναι δυνατό, πρέπει θεωρητικά να είναι δυνατό να ταξιδέψει κάποιος πίσω στο σημείο που δημιουργήθηκε η πρώτη μηχανή και έτσι αυτό θα σήμαινε ότι θα ήταν σε θέση να μας επισκεφτούν χρονικοί ταξιδιώτες από το μέλλον. Ένα άρθρο στο New Scientist προτείνει ότι αυτή τη χρονιά - το 2008 - θα μπορούσε να γίνει "έτος μηδέν" για το ταξίδι στον χρόνο.

Είναι αλήθεια μια σοβαρή πρόταση;

Το άρθρο στο New Scientist επισημαίνει ότι υπάρχουν πολλά πρακτικά προβλήματα και θεωρητικά παράδοξα στο χρονικό ταξίδι. "Εντούτοις, παραμένει μια μικρή πιθανότητα να δούμε επισκέπτες από το μέλλον στο επόμενο έτος," λέει το περιοδικό.

Πρέπει να ειπωθεί ότι λίγοι επιστήμονες δέχονται την ιδέα ότι ο Μεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών (LHC) θα δημιουργήσει τις συνθήκες τις απαραίτητες για το ταξίδι στον χρόνο. Ο LHC έχει ως σκοπό να εξετάσει τις μυστήριες δυνάμεις που υπάρχουν στο υποατομικό επίπεδο, και σαν τέτοιο θα απαντήσει σε πολλές σημαντικές ερωτήσεις, όπως για την αληθινή φύση της βαρύτητας. Δεν σχεδιάζεται ως μηχανή του χρόνου.

Εν πάση περιπτώσει, εάν ο LHC θα γίνει μια μηχανή του χρόνου τυχαία, η συσκευή θα υπήρχε μόνο σε υποατομικό επίπεδο, κι έτσι δεν θα μιλάμε για μια μηχανή όπως η Tardis του Dr Who, που είναι σε θέση να φέρει τους ανθρώπους προς τα εμπρός και προς τα πίσω από το μέλλον.

Τι λένε οι ειδικοί για την ιδέα του χρονικού ταξιδιού;

Η θεωρητική δυνατότητα συζητείται ευρέως, αλλά ο καθένας συμφωνεί ότι τα πρακτικά προβλήματα είναι τόσο τεράστια που, κατά πάσα πιθανότητα, δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Ο Brian Cox, ένας ερευνητής στο CERN από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, επισημαίνει ότι ακόμα κι αν οι νόμοι της φυσικής δεν απαγορεύουν το χρονικό ταξίδι, αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να συμβεί, βεβαίως από την άποψη να ταξιδέψει κάποιος πίσω στον χρόνο.

"Λέγοντας ότι οι νόμοι της φυσικής όπως τους ξέρουμε επιτρέπουν το ταξίδι στο παρελθόν σημαίνει ότι είναι δυνατό, αλλά μη πιθανό.

"Το χρονικό ταξίδι στο μέλλον είναι απολύτως δυνατό, στην πραγματικότητα ο χρόνος περνά με ένα διαφορετικό ρυθμό από αυτόν που νιώθουμε στο έδαφος, και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη για τη λειτουργία των δορυφορικών συστημάτων της ναυσιπλοΐας. Αλλά το ταξίδι στο παρελθόν, αν και επιτρέπεται τεχνικά στη θεωρία του Αϊνστάιν, σύμφωνα με τη γνώμη των περισσότερων φυσικών θα πρέπει να αποκλειστεί όταν, και εάν, κατανοήσουμε καλύτερα τους θεμελιώδους νόμους της φυσικής - και αυτό θα γίνει στο LHC".

Γιατί η δυνατότητα του ταξιδιού στον χρόνο εξετάζεται ακόμη;

Προέρχεται από τη γενική θεωρία της σχετικότητας που επινοήθηκε από τον Αλβέρτο Αϊνστάιν το 1905. Είναι η καλύτερη θεωρία που έχουμε μέχρι τώρα για τη φύση του χώρου και του χρόνου και ο Αϊνστάιν ήταν που διατύπωσε αρχικά τις μαθηματικές εξισώσεις που αφορούσαν και το χρόνο και το χώρο υπό μορφή οντότητας, του λεγόμενου χωροχρόνου. Εκείνες οι εξισώσεις και η ίδια η θεωρία δεν απαγορεύουν την ιδέα του ταξιδιού στον χρόνο, αν και έχουν υπάρξει πολλές προσπάθειες από τον Einstein να αποδειχθεί ότι είναι αδύνατο κάποιος να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο.

Υπάρχει τίποτα που μπορεί να υποστηρίξει τη θεωρία;

Πολλοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας επηρεάστηκαν από τον H.G. Wells, το βιβλίο του οποίου The Time Machine δημοσιεύθηκε το 1895 - 10 χρόνια πριν από τη γενική θεωρία της σχετικότητας. Είναι ενδιαφέρον, ότι η θεωρία αυτή ήταν μια άλλη προσπάθεια της επιστημονικής φαντασίας, που αναβίωσε το μοντέρνο ενδιαφέρον για το ταξίδι στον χρόνο.

Όταν ο Carl Sagan, ο αμερικανός αστρονόμος, έγραφε τη νουβέλα του Contact το 1986, θέλησε με έναν αληθοφανή τρόπο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα να ταξιδέψει γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός - κάτι που θα παρέβαινε έναν θεμελιώδη κανόνα της φυσικής. Κι επειδή χρειαζόταν οι χαρακτήρες του έργου του να ταξιδέψουν στο απέραντο διάστημα, ζήτησε από το φίλο του κοσμολόγο Kip Thorne να του βρει έναν πιθανό τρόπο να το κάνει, χωρίς όμως να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως και παραβιάσει τους νόμους της φυσικής.

Ο Thorne του πρότεινε ότι αν χειριζόταν κατάλληλα τις μαύρες τρύπες μπορούσε να δημιουργηθεί μία "σκουληκότρυπα" μέσω του χωροχρόνου που θα επέτρεπε σε κάποιον να ταξιδέψει από το ένα μέρος του Κόσμου στο άλλο σε μια στιγμή. Αργότερα συνειδητοποίησε ότι αυτό θα μπορούσε, επίσης, θεωρητικά να χρησιμοποιηθεί για να ταξιδέψει κάποιος πίσω στον χρόνο. Ήταν μόνο μια θεωρία φυσικά, και κανένας δεν έχει λύσει τα πρακτικά προβλήματα των μαύρων οπών και της σκουληκότρυπας, αλλά η ιδέα φαινόταν να είναι υγιής. Γέννησε το έντονο ενδιαφέρον για τις σκουληκότρυπες και το χρονικό ταξίδι, γι’ αυτό και ήρθε η πιο πρόσφατη ιδέα από τους δύο ρώσους μαθηματικούς.

Εκτός από την πρακτική πλευρά, τι μπορεί να σταματήσει το χρονικό ταξίδι;

Το μεγαλύτερο θεωρητικό πρόβλημα είναι γνωστό ως παράδοξο του χρόνου του ταξιδιού. Εάν κάποιος ταξιδεύει πίσω στον χρόνο και κάνει κάτι για να αποτρέψει την παρουσία του (πχ σκοτώνοντας τον παππού του οπότε δεν θα γεννιόταν ούτε ο πατέρας του ούτε αυτός ο ίδιος ποτέ), τότε πώς μπορεί να γίνει το ταξίδι στον χρόνο;

Οι κοσμολόγοι, διάσημοι για την επινοητική ευστροφία τους, έχουν βρει έναν τρόπο να αντιμετωπίσουν αυτό το παράδοξο. Έχουν προτείνει ότι δεν υπάρχει ένας κόσμος αλλά πολλοί - τόσο πολλοί που κάθε πιθανή έκβαση οποιουδήποτε γεγονότος πραγματοποιείται στην πράξη. Σε αυτό το πολλαπλό σύμπαν, ή το μοντέλο του "πολυσύμπαντος", μια γυναίκα που πάει πίσω στον χρόνο για να δολοφονήσει τη γιαγιά της μπορεί να ξεφύγει από αυτό το πρόβλημα, επειδή στο σύμπαν της επόμενης πόρτας η γιαγιά ζει για να έχει κόρη που θα γίνει η μητέρα της δολοφόνου.

Και πού αυτό ταιριάζει με τη Γενεύη;

Ο συγγραφέας και φυσικός John Gribbin, που εξηγεί αυτά τα πράγματα καλύτερα από τους περισσότερους, αναφέρεται σε ένα ρητό στη φυσική: τίποτα που δεν απαγορεύεται είναι υποχρεωτικό. "Έτσι αυτοί αναμένουν να πραγματοποιηθούν οι μηχανές του χρόνου. Το απροσδόκητο εμπόδιο είναι ότι το είδος της τυχαίας "χρονικής σήραγγας" που θα μπορούσε να παραχθεί στο LHC στη Γενεύη, θα ήταν μια μικροσκοπική σκουληκότρυπα πολύ μικρότερη από ένα άτομο, κι έτσι τίποτα δεν θα ήταν σε θέση να περάσει μέσα από αυτήν. Έτσι δεν θα υπάρχουν επισκέπτες από το μέλλον που να εμφανιστούν στη Γενεύη ακόμα. Βέβαια δεν είναι απολύτως τρελό".

Όχι απολύτως τρελό, απλώς λίγο τρελό.

Έτσι, μια ημέρα θα είμαστε σε θέση να ταξιδέψουμε στο μέλλον;

Ναι...

* Δεν υπάρχει τίποτα στους νόμους της φυσικής που να το απαγορεύουν, και τα γεγονότα στη Γενεύη δείχνουν τον τρόπο και θα μπορούσαν να γίνουν το πρώτο βήμα

* Στη φυσική λέμε ότι εάν τίποτα δεν είναι απαγορευμένο, μπορεί να συμβεί σε κάποιο σημείο

* Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να λύσουμε πώς να χειριστούμε τις μαύρες τρύπες και τις σκουληκότρυπες, και προχωράμε

Όχι...

* Τα πρακτικά προβλήματα με το ταξίδι στον χρόνο είναι τεράστια για να λυθούν, και ακόμα κι αν θα μπορούσατε, ποιοι θα το ήθελαν;

* Αν ταξιδεύατε πίσω στο παρελθόν και σκοτώνατε έναν από τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας τυχαία. Μετά πού θα ήσαστε;

* Εάν το ταξίδι στο χρόνο είναι δυνατό, γιατί ακόμα περιμένουμε να υποδεχτούμε τους πρώτους επισκέπτες μας από το μέλλον;

Άρθρο από το δικτυακό χώρο www.physics4u.gr

Γιατί ο Θεός αφήνει και πεθαίνουν από την πείνα παιδιά;

Πράγματι · ο Θεός δε δημιούργησε απλώς τον κόσμο · η αγαθή Του Πρόνοια φροντίζει μόνιμα για όλα τα όντα · άψυχα και έμψυχα · άλογα και λογικά. Και για τα πετεινά του ουρανού, που δε σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε μαζεύουν σε αποθήκες. Φροντίζει και για εκείνα ακόμη των οποίων η τροφή είναι σπάνια και δυσεύρετη – όπως π.χ. τα κοράκια που τρέφονται με ψοφίμια. Ο Θεός τρέφει και αυτά. Πολύ περισσότερο φροντίζει για τους ανθρώπους (Ματθ. Στ΄ 26-27 και Λουκ. Ιβ΄ 24-25). Η αγαπητική μέριμνα του Θεού εκτείνεται σ’ όλα αυτά, και διότι δεν μπορούν τα δημιουργήματα αυτά να βοηθήσουν το ένα το άλλο · μόνο να ειδοποιηθούν μεταξύ τους μπορούν, όταν επισημάνουν κάποιο μέρος, όπου υπάρχει τροφή · π.χ. οι μέλισσες ειδοποιούνται μεταξύ τους μ’ ένα πολύ έξυπνο τρόπο κ.λ.π.

Ο Θεός δεν αδιαφορεί για κανένα από τα πλάσματά του. Η δε αγάπη του εκτείνεται ιδιαίτερα σ’ όλους τους ανθρώπους. Ανατέλλει χωρίς διάκριση τον ήλιο σε πονηρούς και αγαθούς · βρέχει τη βροχή του σε δικαίους και αδίκους (Ματθ. ε΄ 45). Έτσι ευεργετεί κι αυτούς που τον μισούν και τον υβρίζουν. Ο Θεός βρέχει και στη γη που καλλιεργείται από χέρια πλεονεκτών και εκμεταλλευτών. Ανατέλλει τον ήλιο που θερμαίνει τους σπόρους και πολλαπλασιάζει διά της ευφορίας τους καρπούς. Όταν δε η Αγία Γραφή μιλάει για τον ήλιο και τη βροχή, εννοεί και όλα όσα είναι απαραίτητα για τη ζωή μας, την αύξηση και την ευτυχία μας.

Η αγαθή λοιπόν πρόνοια του Θεού αγκαλιάζει όλους. Μεριμνά για όλες τις χώρες, για όλους τους λαούς. Όμως ποια είναι η δική μας συμπεριφορά; Είναι συνήθως η αδικία, η κακότητα, το συμφέρον, η εκμετάλλευση, η μισανθρωπία, η άρνηση να δώσουμε στον άλλο από τα αγαθά μας. Λησμονούμε ότι έχουνε όλοι –λευκοί, μαύροι, κίτρινοι- κοινή καταγωγή, κοινή φύση. Μένουμε όμως ασυγκίνητοι, ανάλγητοι, άκαμπτοι μπροστά στη δυστυχία των άλλων. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι πώς θα αυξήσουμε τα δικά μας κεφάλαια – ατομικά ή κρατικά. Η όποια δυστυχία όχι μόνο δε μας συγκινεί, αλλά και αποτελεί ευκαιρία τοκογλυφικών δανείων σ’ όσους έχουν ανάγκη, που σημαίνει τελικά αύξηση των δικών μας κεφαλαίων. Με μια φράση · Η δική μας συμπεριφορά προς τους συνανθρώπους μας είναι εντελώς αντίθετη προς την αγαπητική συμπεριφορά του Θεού στον κόσμο. Ξεχνούμε μια μεγάλη αλήθεια, παραβλέπουμε ένα μέτρο καλλιέργειας της ενότητος όλων διά της αγάπης, που έλαβε ο πάνσοφος Θεός για τα πλάσματά του. Δεν έχουν όλες οι χώρες τα ίδια αγαθά, τα ίδια προϊόντα, τον ίδιο πλούτο. Γιατί; Για να έχι ο ένας λαός, η μια χώρα ανάγκη της άλλης. Έτσι το υστέρημα ή το έλλειμμα του ενός καλείται να το αναπληρώσει ο άλλος. Μ’ αυτό τον τρόπο καλλιεργούνται στενές αδελφικές, ειρηνικές σχέσεις. Δυστυχώς όμως μπαίνει η δική μας απληστία και το συμφέρον. Και αντί αγάπης έχουμε το «ο θάνατός σου η ζωή μου». Ή αυτό που καταδικάζει ο απ. Παύλος · Άλλος μεν φτωχότερος να πεινά, άλλος δε πλουσιότερος να μεθά! (Α΄ Κορ. ια΄ 21). Έτσι ό,τι πρέπει να συντελεί στην αμοιβαία φιλία και αγάπη και στη δημιουργία καλών και ειρηνικών σχέσεων, γίνεται όργανο αρπακτικότητας, εκμετάλλευσης · δηλαδή καταστάσεων που συντελούν στην ψυχρότητα, τη διάσταση ή και σ’ αυτόν ακόμη τον πόλεμο! Στον οποίο χρησιμοποιούνται όπλα, πλοία, αεροπλάνα, βόμβες, πύραυλοι… Όλα δε αυτά φτωχαίνουν ακόμη περισσότερο τους φτωχούς και αδύνατους λαούς, τους βυθίζουν στην πείνα και στην εξαθλίωση και πλουτίζουν ακόμη περισσότερο τους πλούσιους και ισχυρούς, αφού αυτοί είναι οι κατασκευαστές και οι έμποροι των οπλικών συστημάτων…

Ώστε η φτώχεια, η πείνα, η δυστυχία των λαών δεν είναι τίποτε άλλο παρά καρπός της δικής μας κακίας, του δικού μας εγωισμού, του δικού μας αυτεξουσίου. Για τη θεραπεία αυτού του κακού δε φταίει βέβαια ο Θεός. Ωστόσο μάς έχει δώσει φάρμακο. Θα το δούμε προσεχώς…

Ν. Ροδινός
www.xfd.gr