Στο πιο Γλυκό Πρόσωπο

Αρχαίο Κείμενο

Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπειν τή Θεοτόκω τό Χαῖρε καί σύν τῇ ἀσωμάτω φωνῇ , σωματουμενόν σέ θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο καί ἵστατο , κραυγάζων πρός αὐτήν τοιαῦτα
Χαῖρε , δί ἤς ἡ χαρά ἐκλάμψει χαῖρε ,δί ἤς ἡ ἄρα ἐκλείψει .
Χαῖρε , τοῦ πεσοντος Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις χαῖρε , τῶν δακρύων τῆς Εὕας ἡ λύτρωσις .
Χαῖρε , ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς .
Χαῖρε ,βάθος δυσθεώρητον καί Ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς .
Χαῖρε , ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα χαῖρε , ὅτι βαστάζεις τόν βαστάζοντα πάντα .
Χαῖρε , ἀστήρ ἐμφαίνων τόν Ἥλιον χαῖρε ,γαστήρ ἐνθέου σαρκώσεως .
Χαῖρε , δί ἤς νεουργεῖται ἡ κτίσις χαῖρε, δί ἤς βρεφουργειται ὁ Κτίστης .
Χαῖρε , Νύμφη ἀνύμφευτε .

Απόδοση στα Νεοελληνικά .

Όταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ πήγε στην Παρθένο Μαρία για να της αναγγείλει ότι θα γινόταν Μητέρα του Χριστού , είδε ότι, ενώ ακουόταν η ασώματη φωνή του , ο Υιος του Θεού έπαιρνε σώμα μέσα στα άσπιλα σπλάχνα της Παναγίας . Θαύμασε λοιπόν το άϋλο και ουράνιο αυτό πνεύμα και άρχισε να απευθύνει στη Θεοτόκο, τα
παρακάτω << Χαῖρε >>.

Μες από την Παναγία , θα έβγαινε η λάμψη της χαράς, δηλ. ο Λυτρωτής. Και πάλι μες από την Παναγία , θα δινόταν στους ανθρώπους η απαλλαγή από την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος

Χαίρε , γιατί με σένα ξαναφωνάζει κοντά του τον πεσμένο Αδάμ ο Θεός και λυτρώνει την Εύα από τα δάκρυα της

Οι ανθρώπινοι λογισμοί δεν μπορούν να αναρριχηθούν εύκολα στο ύψος της Αξίας που σου έδωσε η Χάρη . Και με τα μάτια των Αγγέλων δεν μπορούν να βυθοσκοπήσουν το μυστήριο που εκπροσωπείς .

Βαστάς στα γόνατά σου , ως επίγειος θρόνος , τον Κύριο του παντός. Βαστάζεις Εκείνον που όλα τα βαστάζει .

Είσαι ο αυγερινός που λάμπεις πριν ανατείλει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης , ο Χριστός . Είσαι η γυναίκα που από σένα πήρε σάρκα ο Υιός Του Θεού .

Είσαι εκείνη με την οποία ανανεώνεται η κτίση και από την οποία προήλθε ως βρέφος ο Κτίστης .