Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Ἁγίων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν Ἀναργύρων καὶ Θαυματουργῶν καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς

«Τῇ αὐτῇ ἡμέρα, μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τῶν Ἁγίων καὶ Θαυματουργῶν Ἀναργύρων Κύρου καὶ Ἰωάννου· καὶ τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ἀθανασίας καὶ τῶν τριῶν αὐτῆς θυγατέρων καὶ παρθένων Θεοδότης, Θεοκτίστης καὶ Εὐδοξίας».
Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κύρος καὶ Ἰωάννης, Ἀθανασία, Θεοδότη, Θεοκτίστη καὶ Εὐδοξία († 31 Ἰανουαρίου) ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σήμερα ἑορτάζεται ἡ εὕρεση τῶν ἱερῶν λειψάνων αὐτῶν. Ἡ Σύναξή τους ἐτελεῖτο «ἐν τοῖς Φωρακίου καὶ ἐν ταῖς Ἀρκαδιαιναῖς».



Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείας χάριτος, τῇ ἐνεργείᾳ, ἀναβλύζοντα, θαυμάτων ῥεῖθρα, ἀναργύρως τὰ σεπτὰ ἡμῶν λείψανα, ἐκ τῶν λαγόνων τῆς γῆς κόσμῳ ἔλαμψαν, Κῦρε θεόφρον, Ἰωάννη τε ἔνδοξε· ὅθεν ἅπαντες, τὴν τούτων τιμῶντες εὕρεσιν, αἰτοῦμεν δι’ ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.



Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὸ μέγα ἰατρεῖον τῆς οἰκουμένης, τὸ ζεῦγος τοῦ Χριστοῦ τὸ πεποθημένον, τοὺς φωστῆρας τοὺς ἐκλάμποντας, ταῖς αὐγαῖς τῶν ἰάσεων, ὑμνήσωμεν πιστοὶ μεγαλοφώνως, ἔνδον τοῦ ναοῦ αὐτὸν βοῶντες· Κῦρος καὶ Ἰωάννης, οἱ χορηγοὶ τῶν θαυμάτων, καὶ ἰατροὶ τῶν νοσούντων, αὐγάζουσι τὰ πέρατα.



Μεγαλυνάριον.
Ρεῖθρα ἰαμάτων παντοδαπῶν, βλύζοντα τῷ κόσμῳ, ἀνεφάνησαν ἐκ τῆς γῆς, ὑμῶν νῦν τὰ σκήνη, Κῦρε καὶ Ἰωάννη, ἐξ ὧν ῥῶσιν τρυγῶμεν, ψυχῆς καὶ σώματος.

www.synaxarion.gr

Οσιομάρτυς Φεβρωνία (Πολύαθλος)

Οσιομάρτυς Φεβρωνία (Πολύαθλος)
Η ΑΓΙΑ ΦΕΒΡΩΝΙΑ

Εκθαμβωτική ήταν ή σωματική της ομορφιά. Άλλα ακόμα περισσότερο έλαμπε ή ψυχή της, ανάμεσα στις μοναχές του μοναστηριού της Μεσοποταμίας (οτήν πόλη της Νισίβεως, πού λέγεται Αντιόχεια της Μυγδονίας και βρισκόταν στα σύνορα του Βυζαντινού και Περσικού κράτους). Από 17 χρονών ή Φεβρωνία πήγε στο μοναστήρι, όπου ηγουμένη ήταν ή θεία της Βρυένη. Γρήγορα προσαρμόστηκε στους κανόνες της νέας ζωής, και μάλιστα πάντα έβρισκε χρόνο να μελετά και να καλλιεργεί το πνεύμα της. Ή ζωή της ήταν ήσυχη. Όμως, κάποια μέρα ταράχθηκαν τα γαλήνια "νερά" της ησυχίας της. Ένα σώμα στρατιωτών πού έξεδίωκε χριστιανούς, πέρασε από τη μονή της Φεβρωνίας. ΟΙ άλλες μοναχές πρόλαβαν και έφυγαν μακριά. Ή Φεβρωνία, επειδή ήταν άρρωστη, δεν μπόρεσε να μετακινηθεί. Μαζί της έμειναν ή ηγουμένη Βρυένη και ή αδελφή Θωμαΐς. ΟΙ στρατιώτες, μόλις άντίκρυσαν τη Φεβρωνία, έμειναν έκπληκτοι από την ομορφιά της. "Αφησαν, λοιπόν, τρεϊς άνδρες να τη φρουρούν και οι υπόλοιποι γύρισαν και το ανέφεραν στον αρχηγό τους Σελήνο (288 μ.Χ.). Αυτός αμέσως διέταξε και την έφεραν μπροστά του, και με κάθε τρόπο την πίεσε να άλλαξοπιστήσει. Πρότεινε στη Φεβρωνία να τη δώσει σύζυγο στον ανεψιό του Λυσίμαχο, πού κοντά του θα γνώριζε μεγάλη δόξα. Ή Φεβρωνία, όμως, προτίμησε να γίνει "της μελλούσης άποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνός"1. Προτίμησε, δηλαδή, να είναι συμμέτοχος της δόξας πού θα αποκαλυφθεί κατά τη δευτέρα παρουσία, και με περίσσιο θάρρος περιφρόνησε τις προτάσεις του Σελήνου, ό όποιος, αφού τη βασάνισε, τελικά τη σκότωσε με ξίφος.
1. Α' Έπιστολή Πέτρου, ε' 1.


Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Ως της ασκήσεως, ρόδονήδύπνευστον, όσμήν αθλήσεως, τω κόσμω έπνευσας, εις όσμήν μύρων του Χριστού, δραμούσα άσχέτω πόθω' όθεν ως παρθένον σε, και Όσίαν και Μάρτυρα, θαυμαστώς έδόξασε, Φεβρωνία ό Κύριος· ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων χαίρε σεμνή Όσιομάρτυς.

www.gonia.gr

Γενέσιον τοῦ Τιμίου ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου

Ἡ Ἐκκλησία, τρία μόνο Γενέθλια τιμᾶ καὶ ἑορτάζει: α. τοῦ Δεσπότου καὶ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, β. τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ γ. τοῦ Τιμίου Προδρόμου.

Τὰ γεγονότα τῆς γεννήσεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ α’ κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του.

Γράφει, λοιπόν, ὅτι στὶς ἡμέρες τοῦ βασιλέως Ἡρώδη ἐζοῦσε στὴν Ἰουδαία κάποιος ἱερέας ποὺ λεγόταν Ζαχαρίας. Εἶχε σύζυγό του τὴν Ἐλισάβετ, ἡ ὁποία ἦταν ἀπόγονος τοῦ Προφήτου Ἀαρών. Ἦσαν καὶ οἱ δύο ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ καὶ ἐζοῦσαν μὲ δικαιοσύνη, φόβο Θεοῦ, εὐλάβεια, σωφροσύνη, καὶ ἐτηροῦσαν τὶς θεῖες ἐντολές. Γιὰ πολλὰ χρόνια ἱκέτευαν τὸν Κύριο νὰ τοὺς εὐλογήσει μὲ τὴ χαρὰ τῆς τεκνογονίας, ἀλλὰ δὲν εἶχαν ἀποκτήσει, παρὰ τὴ θερμὴ προσευχή τους, παιδί. Ὁ Ζαχαρίας καὶ ἡ στείρα σύζυγός του Ἐλισάβετ εἶχαν φθάσει σὲ βαθὺ γήρας καὶ δὲν εἶχαν πλέον ἐλπίδα νὰ τεκνοποιήσουν.

Ἐνῶ ὁ ἱερέας Ζαχαρίας εὑρισκόταν μία ἡμέρα στὸ ναὸ καὶ ἐθυμίαζε στὸ ἱερὸ Βῆμα, ἐφανερώθηκε σ’ αὐτὸν Ἄγγελος Κυρίου, γιὰ νὰ προμηνύσει τὴ γέννηση τοῦ ἐπιγείου καὶ ἔνσαρκου ἄγγελου, τοῦ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Βλέποντάς τον ὁ Ζαχαρίας ἐταράχθηκε καὶ ἐφοβήθηκε τόσο πολὺ ὥστε ἔμεινε ἐκστατικός. Τότε ὁ Ἄγγελος Κυρίου τοῦ εἶπε: «Μὴ φοβᾶσαι, Ζαχαρία. Γιατὶ ὁ Θεὸς ἐδέχθηκε τὴν προσευχή σου καὶ ἡ γυναίκα σου, ἡ Ἐλισάβετ, θὰ γεννήσει υἱό. Καὶ θὰ τὸν ὀνομάσεις Ἰωάννη. Καὶ θὰ δοκιμάσεις μεγάλη χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση. Πολλοὶ θὰ χαροῦν γιὰ τὴ γέννησή του, γιατὶ θὰ εἶναι μεγάλος καὶ περιφανὴς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Θὰ λάβει ὅλο τὸ πλήρωμα τῆς Θείας Χάριτος καὶ θὰ γεμίσει ἀπὸ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν ἀκόμη θὰ κυοφορεῖται στὴν κοιλία τῆς μητέρας του Ἐλισάβετ. Καὶ μὲ τὸ κήρυγμά του θὰ ἐπιστρέψουν πολλοὶ Ἰσραηλῖτες στὴ γνώση τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου αὐτῶν».

Ἀκούγοντας ἔκπληκτος ὁ Ζαχαρίας τὸ μήνυμα τοῦ Ἀγγέλου, κατεπλάγη καὶ τὸν ἐρώτησε γεμάτος ἀπορία: «Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ γίνει αὐτό; Καὶ μὲ ποιὸ τρόπο θὰ τὸ γνωρίσω καὶ θὰ τὸ πιστέψω, ὅταν εἶμαι γέροντας στὴν ἡλικία καὶ ἡ γυναίκα μου ὑπέργηρη καὶ στείρα;». Τότε ὁ Ἄγγελος τοῦ εἶπε: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Γαβριήλ, ποὺ παρουσιάζομαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ ἀπέστειλε ὁ Θεὸς νὰ σοῦ φέρω αὐτὴ τὴ χαρμόσυνη ἀγγελία. Καὶ ἰδού, ἐπειδὴ δὲν ἐπίστεψες στὰ λόγια μου, θὰ μείνεις ἄλαλος μέχρι τὴν ἡμέρα ποὺ θὰ ἐκπληρωθοῦν ὅσα σοῦ προανήγγειλα, δηλαδὴ μέχρι νὰ γεννηθεῖ ὁ Ἰωάννης».

Πράγματι ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα ὁ Ζαχαρίας ἔμεινε βουβὸς καὶ ἄλαλος, ἕως ὅτου ἡ Ἐλισάβετ ἔτεκε τὸν Πρόδρομο.

Τὴν ὄγδοη ἡμέρα οἱ συγγενεῖς ἦλθαν γιὰ νὰ ἐκτελέσουν τὴν περιτομὴ τοῦ παιδιοῦ καὶ ἤθελαν νὰ τὸ ὀνομάσουν μὲ τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του, Ζαχαρία. Ἀλλὰ ἡ Ἐλισάβετ τοὺς εἶπε ὅτι θὰ ὀνομαστεῖ Ἰωάννης. Στὴν ἀπορία τους, πῶς θὰ λάβει τὸ ὄνομα αὐτό, ἐπειδὴ κανένας ἀπὸ τοὺς συγγενεῖς δὲν εἶχε τὸ ὄνομα αὐτό, ὁ Ζαχαρίας ἐζήτησε μία μικρὴ πλάκα ἐπὶ τῆς ὁποίας ἔγραψε τὰ ἀκόλουθα: «Ἰωάννης εἶναι τὸ ὄνομά του». Καὶ ἐξεπλάγησαν ὅλοι. Ὁ Ζαχαρίας δὲ ἄνοιξε ἀμέσως τὸ στόμα του καὶ εὐλογοῦσε τὸν Θεὸ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά του. Ὁ δὲ Ἰωάννης καθημερινὰ ἀναδεικνυόταν ὡς ἔμψυχο ὄργανο τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, πλήρης τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στήλη κάθε ἀρετῆς καὶ εὐσέβειας.
Κατὰ τοὺς τελευταίους βυζαντινοὺς χρόνους, ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἐτελεῖτο στὸ ναὸ τοῦ Προδρόμου τῆς Πέτρας, μὲ τὴν παρουσία τοῦ αὐτοκράτορος.



Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, τ[πης παρουσίας Χριστοῦ, ἀξίως εὐφημῆσαί σε, οὐκ εὐποροῦμεν ἡμεῖς, οἱ πόθῳ τιμῶντές σε· στείρωσις γὰρ τεκούσης, καὶ πατρὸς ἀφωνία, λέλυνται τῇ ἐνδόξῳ, καὶ σεπτῇ σου γεννήσει, καὶ σάρκωσις Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, κόσμῳ κηρύττεται.



Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἡ πρὶν στεῖρα σήμερον, Χριστοῦ τὸν Πρόδρομον τίκτει, καὶ αὐτὸς τὸ πλήρωμα, πάσης τῆς προφητείας· ὃνπερ γὰρ, προανεκήρυξαν οἱ Προφῆται, τοῦτον δή, ἐν Ἰορδάνῃ χειροθετήσας, ἀνεδείχθη Θεοῦ Λόγου, Προφήτης κῆρυξ, ὁμοῦ καὶ Πρόδρομος.



Μεγαλυνάριον.
Ἄνθος τὸ θεόσδοτον ἐκφυέν, σήμερον ἐκ στείρας, εὐωδίας ἁγιασμοῦ, ἔπλησε τὰ πάντα, τὴν ἔρημον τὰ ὄρη, τῶν ποταμῶν τὰ ῥεῖθρα, Χριστοῦ ὁ Πρόδρομος.

Φιλανθρωπία

Φιλανθρωπία



Φίλος ασκητικών τάσεων επιθυμούσε να κρατήσει για τις ατομικές του ανάγκες ένα μικρό χρηματικό ποσό και τα υπόλοιπα χρήματα, που έβγαζε από την εργασία του, να τα μοιράσει σε ελεημοσύνες, όμως δίσταζε να μένει με τόσα λίγα χρήματα. Είπε το λογισμό του στο γέροντα κι εκείνος του απάντησε: << Ευλογημένε, κάθισε και ασχολείσαι με τέτοιες λεπτομέρειες! Κράτα για τον εαυτό σου όσα χρήματα θέλεις, και δώσε όλη την προσπάθειά σου στο πώς να αγαπήσεις περισσότερο τον Χριστό κι όλα αυτά τα ζητήματα θα λυθούν μόνα τους>>.

www.imlemesou.com

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ό Μέγας και θεοφόρος

Μέγας Οσιος Παΐσιος
Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ό Μέγας και θεοφόρος


Ό όσιος Παΐσιος καταγόταν από την Αίγυπτο και γεννήθηκε το έτος 300 μ.Χ. από γονείς πολύ πλούσιους, αλλά και ευσεβείς. Ήταν επτά αδέλφια και ό μικρότερος ήταν ό Παΐσιος. Σέ μικρή ηλικία έμεινε ορφανός Β από πατέρα και ή στοργική μητέρα του τον Ι ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Σε νεαρή ηλικία ό Παΐσιος, πήγε στην έρημο κοντά στον διάσημο, για την αρετή του άββά Παμβώ. Με οδηγό αυτόν τον έμπειρο πνευματικό πατέρα, ό Παΐσιος απέκτησε πολλές θείες αρετές. Όταν πέθανε ό Παμβώ, ό Παΐσιος αναχώρησε στο δυτικό μέρος της ερήμου και εκεί έστησε τη διαμονή του, όπου πλήθος ανθρώπων πήγαιναν προς αυτόν, για να ζητήσουν το δρόμο της σωτηρίας και ν' ακούσουν από το στόμα του λόγια πνευματικά και ψυχωφελή. Όταν ό Παΐσιος έφτασε σε βαθιά γεράματα, τον παρεκάλεσαν πολλοί αδελφοί, ν' αφήσει την έρημο και να κατεβεί στην κοντινότερη πόλη, για να μπορέσουν πολλοί άνθρωποι να ωφεληθούν από τους άγιους λόγους του. Πράγμα πού έγινε και έτσι δόθηκε σε πολλούς ή ευκαιρία να γνωρίσουν τον δρόμο της σωτηρίας, από τα θεόπνευστα λόγια του Παϊσίου. Μαθητής του 'Οσίου, υπήρξε και ό Όσιος Παύλος. Αφού ωφέλησε πολλούς συνανθρώπους του, πέθανε σε πολύ προχωρημένη ηλικία και τον έθαψαν στην έρημο όπου άσκήτευε. Μετά από χρόνια, ό πατήρ Ισίδωρος, άνακόμισε τα άγια λείψανα του και τα μετέφερε στην Πισιδία, όπου τα εναπόθεσε στο εκεί Μοναστήρι του.
Άπολυτίκιον.

"Ηχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ό ένσαρκος άγγελος, των Μοναστών κορωνίς, ό άσαρκος άνθρωπος, των ουρανών οικιστής, ό θείος Παΐσιος, χαίρει τη αυτού μνήμη, συν ημίν έορτάζων, νέμει τοις κοπιώσι, δι' αυτόν θείον χάριν διό εν προθυμία πολλή τούτον τιμήσωμεν.

www.gonia.gr

Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός"

Ίδρυση
Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, οδός Λαγκαδά 190, Σταυρούπολη. Ιδρύθηκε το 1990 με την υπ' αρ. 684/90 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και έκτοτε λειτουργεί ανελλιπώς.
Σκοποί
Σκοποί του Συνδέσμου είναι η ηθική και υλική συμπαράσταση καθώς και κάθε κοινωνικοανθρωπιστική βοήθεια προς τα Ελληνορθόδοξα Ιεραποστολικά Κλιμάκια του Κονγκό, αλλά και όλων των άλλων Ορθοδόξων Ιεραποστολών απανταχού της γης. Αυτό σημαίνει ότι ο χαρακτήρας του Συνδέσμου είναι μη κερδοσκοπικός. Έτσι, τα όποια οικονομικά μέσα συγκεντρώνονται και διοχετεύονται μέχρι του τελευταίου ευρώ για την ενίσχυση των πληθυσμών στις χώρες που δρουν και εργάζονται Ιεραπόστολοι.
Λειτουργία
Ο Σύνδεσμος σήμερα αριθμεί 150 μέλη και διοικείται από αιρετό επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο ανανεώνεται ανά διετία με δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες. Μαζί με το Δ.Σ. εργάζονται και δραστηριοποιούνται ανιδιοτελώς σε καθημερινή βάση περί τα 20 μέλη σε διάφορες εργασίες (συσκευασία και μεταφορά δεμάτων σε πρακτορεία και αεροδρόμια, διεκπεραίωση περιοδικού, συμμετοχή σε εκδηλώσεις, εκπροσώπηση σε Συνέδρια, συμμετοχή σε αποστολές κλπ.).
Οικονομικοί πόροι
Τα έσοδα του Συνδέσμου προέρχονται κυρίως από τις συνδρομές και τις δωρεές των μελών, αλλά και των χιλιάδων επωνύμων και ανωνύμων έκτακτων δωρητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό (Καναδάς, Αμερική, Αυστραλία, Ευρώπη). Επίσης, έσοδα προέρχονται από την λειτουργία του βιβλιοπωλείου του Συνδέσμου και από πέντε ακίνητα. Ο Σύνδεσμος δεν βαρύνεται με ενοίκια, καθώς τα γραφεία και η αίθουσα ομιλιών του είναι ιδιόκτητα. Αξίζει εξάλλου να υπογραμμιστεί εδώ με κάθε αυτογνωσία ότι το Δ.Σ. διαχειρίζεται τις οποιεσδήποτε συνδρομές και δωρεές κατατίθενται στο Ταμείο με φόβο Θεού και με απόλυτη συναίσθηση ευθύνης. Με αποδείξεις και με όλα τα νομότυπα παραστατικά, αλλά και με πλήρη επίγνωση των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι δωρητές, από τους οποίους οι περισσότεροι δίδουν από το υστέρημά τους.
Ιεραποστολικά Κλιμάκια υπό βοήθειαν

Ο Σύνδεσμος διατηρεί μόνιμη συνεργασία με το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και με τις Ελληνορθόδοξες Ιεραποστολές που βρίσκονται στην δικαιοδοσία του. Πέραν τούτου, εδώ και πολλά χρόνια συνεργάζεται με ιεραποστολές που υπάγονται στην δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Τα Ιεραποστολικά Κλιμάκια που ενισχύει ο Σύνδεσμος βρίσκονται στα εξής κράτη:

Αφρική: Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάμπια, Γκαμπόν, Γκάνα, Ζάμπια, Ζιμπάμπουε, Καμερούν, Κένυα, Κονγκό, Μαδαγασκάρη, Μαλάουι, Μαυρίκιος, Μοζαμβίκη, Μπουρούντι, Ρουάντα, Σιέρα Λεόνε, Τανζανία, Τρίπολη, Τσαντ, Τύνιδα.

Ασία: Ιάβα, Ινδία, Κορέα, Μπαλί, Σουμάτρα, Ταϊβάν.

Αμερική: Αϊτή, Βενεζουέλα, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Κούβα, Μεξικό, Μπελίζ, Αργεντινή.

Ευρώπη: Αλβανία, Γεωργία, Εσθονία, Κάτω Ιταλία, Ισπανία.
Μορφές της βοήθειας προς τους Ιεραποστόλους

Οι οικονομικοί πόροι, που με αγώνα και αγωνία περισυλλέγει ο Σύνδεσμος, αποστέλλονται στον προορισμό τους είτε ως συνάλλαγμα είτε ως δέματα με τρόφιμα και ρουχισμό είτε λαμβάνουν μία από τις παρακάτω ιδιαίτερες μορφές βοήθειας: α) Εκκλησιαστικά είδη: Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται άμφια ιερέων, ιερά σκεύη και καλύμματα Αγίας Τραπέζης, καμπάνες, εκκλησιαστικά - λειτουργικά βιβλία, εικόνες, κεριά, κρασί (νάμα), ελαιόλαδο, θυμίαμα κλπ. Είναι είδη απαραίτητα για την λειτουργική - μυστηριακή ζωή της κάθε Εκκλησίας, των πιστών. β) Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη: Για την στήριξη του εν γένει κοινωνικοανθρωπιστικού έργου, σε πολλά Κλιμάκια που δεν έχουν δυνατότητα εξεύρεσης φαρμάκων από τις τοπικές αγορές, αποστέλλει φάρμακα για την αντιμετώπιση των λοιμωδών ασθενειών (φυματίωση, ελονοσία, ηπατίτιδα, λέπρα, AIDS κλπ.). Επίσης, για τις παιδικές ασθένειες, εκτός των φαρμάκων αποστέλλει πολυβιταμινούχες παιδικές τροφές. γ) Γεωργοκτηνοτροφικά: Σε Ιεραποστολικά Κλιμάκια τα οποία έχουν δημιουργήσει φάρμες για καλλιέργειες και κτηνοτροφικές μονάδες, αποστέλλει φυτοφάρμακα, σπόρους, εργαλεία κηπουρικής, ηλεκτρογεννήτριες, συστήματα άρδευσης, μηχανήματα και ό,τι άλλο ζητηθεί. Κατά το παρελθόν εστάλησαν τρακτέρ στο Κονγκό. Για τα ζώα (αγελάδες, πρόβατα, κότες, χοίροι κ.α.) ο Σύνδεσμος αποστέλλει ιχνοστοιχεία, εμβόλια, φάρμακα, βιταμίνες κλπ. δ) Εκπαιδευτικά: Στα Ιεραποστολικά Κλιμάκια που λειτουργούν Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια, αποστέλλει μεγάλες οικονομικές βοήθειες για την ανέγερση και συντήρηση των κτιρίων. Καλύπτονται σε μόνιμη βάση οι μισθοί δασκάλων και καθηγητών και για την μηχανοργάνωση των εκπαιδευτηρίων αγοράζονται ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εκτυπωτές, φωτοτυπικά κλπ. Τελευταία, ο Σύνδεσμος έχει μειώσει την αποστολή υλικών αγαθών διότι έχουν αυξηθεί υπέρογκα τα έξοδα αποστολής. Έτσι, τα Ιεραποστολικά Κλιμάκια εδώ και πέντε χρόνια ενισχύονται κυρίως χρηματικά. ε) Ανέγερση Ι. Ναών και Ιδρυμάτων και κατασκευή άλλων εγκαταστάσεων: Από της συστάσεως του Συνδέσμου, με δωρεές μικρών και μεγάλων ευεργετών, πραγματοποιήθηκαν
Αγορά οικοπέδων μετά κτισμάτων για την εγκατάσταση τεσσάρων (4) Ιερών Επισκοπείων
Αγορά οικοπέδων, ανέγερση και εξοπλισμός τριάντα τεσσάρων (34) Ιερών Ναών
Ανακαινίσεις και εξοπλισμός είκοσι τριών (23) Ιερών Ναών
Αγορά οικοπέδων και ανέγερση επτά (7) Δημοτικών Σχολείων
Οικονομική ενίσχυση ανέγερσης πέντε (5) Δημοτικών Σχολείων
Ανέγερση ενός (1) Γυμνασίου και μιας (1) Φυσικομαθηματικής Σχολής
Ανέγερση τριών (3) Τεχνικών Σχολών
Εξοπλισμός μιας (1) Σχολής Κωφαλάλων
Ανέγερση μιας (1) Ακαδημαϊκής Σχολής
Ανέγερση τεσσάρων (4) Ιατρείων
Οικονομική ενίσχυση ανέγερσης δύο (2) Κλινικών
Ανέγερση ενός (1) Ορφανοτροφείων
Ανέγερση δεκατεσσάρων (14) κατοικιών Ιερέων και δασκάλων
Ανέγερση τεσσάρων (4) Πνευματικών Κέντρων
Ανέγερση οκτώ (8) κτισμάτων (συνεργείων, αποθηκών, μαγειρείων και ενός ξενώνα)
Όρυξη ενός (1) πηγαδιού
Αγορά δύο (2) οικοπέδων για ανέγερση στο μέλλον σχολείων και Ιερών Ναών
Χρηματοδότηση δύο (2) μεγάλων γεωργοκτηνοτροφικών προγραμμάτων
Πραγματοποίηση εικοσιέξι (26) μεγάλων αποστολών ανθρωπιστικής βοηθείας

στ) Φιλοξενία Ιεραποστολικών προσώπων: Ο Σύνδεσμος παρέχει την καλύτερη δυνατή φιλοξενία σε όλα τα Ιεραποστολικά πρόσωπα (Αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς, λαϊκούς) που επισκέπτονται την Θεσσαλονίκη ή διέρχονται προς Άγιο Όρος. Επίσης, φροντίζει για την έκδοση εισιτηρίων των πιστών εκείνων που ανιδιοτελώς προσφέρονται να εργαστούν στις Ιεραποστολές για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Καλύπτει όλα τα έξοδα διαμονής και φοίτησης νέων από τις ιεραποστολικές χώρες που σπουδάζουν στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή της Θεσσαλονίκης ή στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ.
Συμπαράσταση Ελληνικής Πολιτείας
Από τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεως του Συνδέσμου το Ελληνικό κράτος στάθηκε αρωγός στο πολυσχιδές αυτό έργο. Με αποφάσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων, εκατοντάδες τόνοι βοήθειας απεστάλησαν δωρεάν στα διάφορα κράτη. Μνημονεύουμε την σημαντικότερη, τον Οκτώβριο του 1994, επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, όταν διατέθηκε ένα C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας για μεταφορά 15 τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας στον τότε δοκιμαζόμενο -από εμφύλιο- λαό του Ζαΐρ.
Βοήθεια άνευ όρων και ορίων
Περιττό να τονιστεί ότι η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η φιλανθρωπία, η εκπαίδευση και όποια άλλη βοήθεια, παρέχεται από τα Ιεραποστολικά Κλιμάκια όχι μόνον στους πληθυσμούς που δέχονται και προσέρχονται στην Ορθοδοξία, αλλά σε κάθε άνθρωπο, αδιακρίτου φυλής, θρησκεύματος η εθνικότητας. Ο αριθμός των ανθρώπων που βοηθούνται ποικίλει από Κλιμάκιο σε Κλιμάκιο. Για παράδειγμα, στο Κολουέζι του Κονγκό βοηθούνται ετησίως περίπου 80.000 άνθρωποι, στη Μαδαγασκάρη περισσότεροι από 20.000, στην Κένυα 30.000 άνθρωποι κ.ο.κ. Συνολικά, υπολογίζεται ότι σε όλο τον κόσμο οι Ορθόδοξες Ιεραποστολές βοηθούν μονίμως περί τα δύο εκατομμύρια ψυχές ετησίως. Κάθε χρόνο ο Σύνδεσμος αποστέλλει στις Ιεραποστολές οικονομικές ενισχύσεις που ξεπερνούν το ποσό των 600.000 ευρώ. Το χρηματικό αυτό ποσό, χρόνο με το χρόνο παρουσιάζει κάποια αύξηση.
Εσωτερική Ιεραποστολή
Παράλληλα με το επιτελούμενο έργο της Εξωτερικής Ιεραποστολής, ο Σύνδεσμος πραγματοποιεί και κοινωνικό έργο στη Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των δραστηριοτήτων είναι η στήριξη του συσσιτίου γερόντων της Ενορίας του Αγίου Ελευθερίου Σταυρουπόλεως, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ενδεείς και πάσχοντες συμπολίτες, η κάλυψη εξόδων ταφής απόρων και η οικονομική ενίσχυση οικογενειών για κάλυψη ενοικίου, πληρωμή λογαριασμών η αποκατάσταση ζημιών από πυρκαγιά.
Συνεργασία με συνεπώνυμα Σωματεία
Το έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας ανά τον κόσμο στηρίζουν και ενισχύουν, εκτός του Ιεραποστολικού Συνδέσμου μας, όμοια με αυτό Σωματεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και το γραφείο Ιεραποστολής της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Προοπτικές
Το έργο αυτό που, χάριτι Θεού, επιτελεί ο Σύνδεσμος, όσο θα υπάρχουν οι ανώνυμοι και επώνυμοι ευεργέτες, θα συνεχιστεί. Είναι ένα έργο που αναδεικνύει την Ελλάδα στο Εξωτερικό και δημιουργεί προϋποθέσεις σύσφιξης, συνεργασίας και αλληλεγγύης των λαών των χωρών αυτών με την πατρίδα μας. Με την ευλογία του Θεού, ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος "Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός" θα συνεχίσει και στο μέλλον να στηρίζει το έργο που επιτελεί η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία στα έθνη.

site : http://www.iersyn.gr

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Η Ιερά Σύνοδος για προτεσταντική οργάνωση

Για μία ακόμη φορά, η νεοφανής προτεσταντική οργάνωση «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» έχει προγραμματίσει μία νέα προσηλυτιστική καλοκαιρινή εξόρμηση, το χρονικό διάστημα 22-29 Ιουλίου 2010, στους νομούς Αρκαδίας και Λακωνίας, με την ονομασία «Ιησούς του Ναυή 3».

Πρόκειται για μια από τις εκατοντάδες αιρετικές ομάδες, που προέκυψαν από τις πολλαπλές διασπάσεις του Προτεσταντισμού. Υπενθυμίζομε ότι η εν λόγω νεοπροτεσταντική οργάνωση, όπως η ίδια έχει δηλώσει, θεωρεί την Ορθόδοξη Πίστη «πνευματικά δεσμά αιώνων».

Με αφορμή αυτό το γεγονός, τονίζομε ότι η Ορθόδοξη Πίστη δεν είναι χθεσινό κατασκεύασμα, δεν αποτελεί ιδεολόγημα μιας κινήσεως, αλλά είναι η ίδια η Αποστολική παρακαταθήκη (Γαλ. α 11-12. Α Κορ. ιε , 1-3). Γι' αυτή την πίστη ο απόστολος Παύλος τονίζει με έμφαση στους Γαλάτες: «Εάν ακόμα και άγγελος από τον ουρανό κηρύξει σε σας άλλο ευαγγέλιο διαφορετικό από εκείνο που σας κηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα» (Γαλ. α 8-9). Δηλαδή, μας προτρέπει να μην ακούμε κανέναν που δεν έχει σχέση με την Ορθόδοξη Πίστη.

Αυτή την πίστη ζουν και διαφυλάττουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ως μέλη του Σώματος του Χριστού, και φυσικά δεν έχουν ανάγκη νεοφανών προτεσταντικών οργανώσεων ούτε προσκεκλημένων και αυτοχειροτονημένων «κηρύκων» από το εξωτερικό.

πηγη : http://www.romfea.gr/2009-12-18-11-21-40/23-2009-12-18-08-37-13/5197-Η-Ιερά-Σύνοδος-για-προτεσταντική-οργάνωση

Οσιος Υπάτιος

Οσιος Υπάτιος
Ο ΟΣΙΟΣ ΥΠΑΤΙΟΣ ό εν Ρουφινιαναίς


Αυτός υπήρξε στα χρόνια των βασιλέων Όνωρίου και Αρκαδίου (395-480) και γεννήθηκε στη Φρυγία. Δεκαοκτώ χρονών έφυγε από τη πατρίδα του και πήγε στη Θράκη, οπού έγινε μοναχός και άσκήτευε σε κάποιο κοινόβιο. Από τη Θράκη, με άδεια του ηγουμένου του πήγε στη Χαλκηδόνα με συνοδεία δύο άλλων μοναχών και εκεί βρήκε τη Μονή του Ρουφίνου ακατοίκητη, έρημη και άγρια. Τότε ό Ύπάτιος, μαζί με τους συνοδίτες του, την καθάρισε από τα αγκάθια και τα τριβόλια, πού είχαν φυτρώσει από την πολυκαιρία και την έκανε κατοικήσιμη. Διότι από τον θάνατο του κτίτορα της Μονής Ρουφίνου, ό όποιος και τάφηκε σ' αυτή, οι μοναχοί εγκατέλειψαν αυτή και έτσι ερημώθηκε. Στη Μονή αυτή ό Ύπάτιος, μαζί με άλλους μοναχούς, πέρασε αρκετά χρόνια, εργαζόμενος και τρεφόμενος από το εργόχειρο του. Άλλα κατόπιν έφυγε και πήγε πάλι στο προηγούμενο κοινόβιο του στη Θράκη. Όμως, οι μοναχοί της Μονής Ρουφίνου, ήλθαν τον ζήτησαν και τελικά τον πήραν στη Μονή τους σαν ηγούμενο. Έτσι, αφού έζησε με οσιότητα και έκανε αρκετά θαύματα απεβίωσε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα. (Περιττώς επαναλαμβάνεται ή μνήμη του, από ορισμένους Συναξαριστές, και την 29η Μαΐου).

www.gonia.gr

Ο Οσιος Ιερώνυμος

Οσιος Ιερώνυμος


Γεννήθηκε το 345 στο χωριό Στριδώνι της Δαλματίας από γονείς ενάρετους χριστιανούς, οι όποιοι για να τον μορφώσουν καλύτερα, τον έστειλαν στη Ρώμη. Εκεί βαπτίστηκε, αλλά και εκεί έπεσε στη διαφθορά. ' Μετά τη Ρώμη επισκέφθηκε τη Γαλλία. Έπειτα επέστρεψε στην' Ιταλία και από εκεί πέρα-( σε στην Ανατολή και έφθασε το 373 στην ' Αντιόχεια για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αφού βέβαια γρήγορα συνήλθε από τις νεανικές του παρεκτροπές, αποσύρθηκε στην έρημο της Χαλκίδας (στη Συρία) και ζούσε ασκητική ζωή. Αηδιασμένος όμως από τους εκεί υποκριτές μοναχούς επέστρεψε στην Κων/πολη, όπου γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Γρηγόριο Νύσσης και από εκεί επέστρεψε στη Ρώμη, πολύ εκτιμώμενος για την πολυμάθεια του. Αλλ' οι σχέσεις του με μια πλούσια, αλλ' ευσεβή χήρα, την Παούλα, και τις θυγατέρες της, σκανδάλισε τη Ρωμαϊκή κοινωνία και αναγκάσθηκε να φύγει με τη συνοδεία αυτών από τη Ρώμη και να πάει δια της Αντιόχειας στα Ιεροσόλυμα και από 'κει στη Βηθλεέμ, οπού έκτισαν δύο Μονές, μία ανδρική και μία γυναικεία, στις όποιες και διέμεναν. Και ή μεν Πάουλα πέθανε στη Βηθλεέμ το 404 και λύπησε πολύ τον Ιερώνυμο, αυτός δε το 420. Αργότερα το ιερό του λείψανο μετακομίστηκε στη Ρώμη και εναποτέθηκε στον Ναό της S. Maria Maggiore. Ακολουθία του, ποίημα Νήφωνος Αγιορείτου, εκδόθηκε στην Αθήνα το 1925.
www.gonia.gr

Κατά συνείδηση - Αββά Δωροθέου

Κατά συνείδηση Ας φροντίσουμε, αδελφοί μου, να φυλάμε τη συνείδησή μας, όσο ακόμα βρισκόμαστε σ’ αυτόν τον κόσμο, χωρίς να την προκαλούμε να μας ελέγξει για κάποιο πράγμα, χωρίς να την καταπατούμε σε τίποτα απολύτως ούτε και στο ελάχιστο. Γιατί ξέρετε καλά ότι από τα μικρά αυτά και ασήμαντα, όπως λένε, φτάνουμε να καταφρονούμε και τα μεγάλα. Γιατί όταν αρχίσει κανείς να λέει: «Τι σημασία έχει, αν πω αυτό το λόγο; Τι σημασία έχει αν φάω λιγάκι; Τι σημασία έχει αν δώσω προσοχή σ’ αυτό εδώ το πράγμα;», από το «τι σημασία έχει αυτό και τι σημασία έχει εκείνο», αποκτάει κανείς κακή και διεστραμμένη διάθεση και αρχίζει να καταφρονεί και τα μεγάλα και βαρύτερα, και να καταπατεί την ίδια τη συνείδησή του. Και έτσι προχωρώντας σιγά-σιγά κινδυνεύει να πέσει και σε τέλεια αναισθησία… Ας φροντίσουμε τα ελαφρά, όσο ακόμη είναι ελαφρά, για να μη γίνουν βαριά… Η προσπάθειά μας για να φυλάξουμε τη συνείδησή μας άγρυπνη και να συμμορφωνόμαστε με τις υποδείξεις της, παίρνει πολλές και ποικίλες μορφές. Γιατί πρέπει να ενεργεί κανείς «κατά συνείδηση» και προς το Θεό και προς τον πλησίον και προς τα πράγματα… Προς μεν το Θεό, για να μην καταφρονεί τις εντολές Του, και όταν δεν τον βλέπει άνθρωπος και όταν κανείς δεν απαιτεί τίποτα απ’ αυτόν… Η τήρηση της συνειδήσεως προς τον πλησίον είναι να μην κάνει τίποτα απολύτως που καταλαβαίνει ότι θλίβει ή πληγώνει τον πλησίον, είτε με έργο, είτε με λόγο, είτε με κάποια κίνηση είτε μ’ ένα βλέμμα… Να ενεργεί κανείς «κατά συνείδηση» προς τα υλικά πράγματα σημαίνει να μην κάνει κατάχρηση κανενός πράγματος, να μην αφήνει κάτι να καταστραφεί ή να πεταχτεί. Αλλά και αν ακόμα δει κάτι πεταμένο, να μην το αγνοήσεις έστω και αν είναι ασήμαντο, αλλά να το μαζέψει και να το βάλει στη θέση του. Αββά Δωροθέου, Έργα Ασκητικά, εκδ. «Ετοιμασία», Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 1986

www.imlemesou.org

Ν' αγαπήσουμε όσο μπορούμε τό Χριστό.

Ν' αγαπήσουμε όσο μπορούμε τό Χριστό

Ποια λόγια ωφέλιμα τοϋ Γέροντος Πορφυρίου θυ­μάστε περισσότερο; - Εκείνο τό όποιο έλεγε, ήταν ν' αγαπήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο τό Χριστό. «"Οποιος αγαπά τό Χριστό», έλεγε, «αυτός αποφεύγει τήν αμαρτία». Τόνιζε πάρα πολύ τήν αγάπη προς τό Θεό.

Καί δικαίως. Διότι, όπως γνωρίζετε, μπορεί κάποιος νά ζει μέ προσοχή καί μέ αρετή, προκειμένου νά άποφύγει την κόλαση. Αύτη εΐναι ή πρώτη κατηγορία των ανθρώπων. Στη δεύτερη κατηγορία είναι οί άνθρωποι πού προσπαθούν νά μην άμαρτάνουν, προκειμένου νά πάρουν μισθό άπό το Θεό, νά κερδίσουν τον παρά­δεισο. Ή τρίτη και υψηλότερη κατηγορία είναι αυτή, πού δίδασκε ό Γέρων Πορφύριος- νά ζει ό άνθρωπος με αρετή, επειδή αγαπά το Θεό κι επειδή δεν θέλει νά λυπήσει τον Κύριο, ό όποιος «πρώτος ημάς ήγάπησε». Αυτή ή αγάπη δημιουργεί μιά παραδείσια κατάσταση στην ψυχή και είναι αρχή τού παραδείσου. [Ί 99]

Γέροντος Πορφυρίου Ιερομονάχου
«ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ»
Εκδόσεις: Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος

www.imlemesou.org

Η κάρτα ΑΜΚΑ και οι απαντήσεις των Αγιορειτών, του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου, Αρχιμ. Γεωργίου (Καψάνη)

Αδελφοί μοναχοί εξ Αγίου Όρους και λαϊκοί αδελφοί εκ του κόσμου μας ερωτούν τί πρέπει να κάνουν με τις νέες κάρτες ασφαλίσεως, οι οποίες φέρουν τον ΑΜΚΑ (Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως).

Διερωτώνται αν πρέπει να τις παραλάβουν ή αν πρέπει να αρνηθούν την παραλαβή τους.

Προβληματίζονται αν ο ΑΜΚΑ περιέχει τον αριθμό-σύμβολο του Αντιχρίστου, το 666, ή έστω αν με την παραλαβή του συμβάλλουν στην ολοκλήρωσι του «ηλεκτρονικού φακελλώματος» που θα διευκολύνη την μελλοντική επιβολή του Χαράγματος του Αντιχρίστου.

Το ζήτημα έχει δύο όψεις, για κάθε μία από τις οποίες έχουν δοθή ικανοποιητικές απαντήσεις από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους κατά τα έτη 1987 και 1997, όταν είχε τεθή το ζήτημα εξ αφορμής του ΕΚΑΜ και της κυρώσεως της Συνθήκης Σένγκεν αντίστοιχα, και οι οποίες ισχύουν διαχρονικά.

Η πρώτη όψις του ζητήματος είναι ότι με τον ΑΜΚΑ πραγματοποιείται μία μορφή «ηλεκτρονικού φακελλώματος». Κάθε φυσικό πρόσωπο συνδέεται με έναν αριθμό που λέγεται ότι θα τον συνοδεύει σε όλη του την ζωή, θα τον χαρακτηρίζει σε όλες τις συναλλαγές, τις δικαιοπραξίες και σε όλες τις σχέσεις του με τις κρατικές υπηρεσίες. Για αυτή την πλευρά του θέματος η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους είχε διακηρύξει:

«Θεωρεί ακόμη η Ιερά Κοινότης εύλογο την ανησυχία πολλών για τις συνέπειες που μπορεί να έχη στην ελευθερία και αξιοπρέπεια του ανθρώπου το ηλεκτρονικό φακέλλωμα» (Ανακοινωθέν ΕΔΙΣ Αυγούστου 1988).

«Το ηλεκτρονικόν αρχείον, του οποίου η δημιουργία εσχάτως προωθείται και με την εξαγγελθείσαν "ενιαίαν κάρταν ασφαλιζομένου", είναι βέβαιον ότι θα ανοίξη την είσοδον εις μίαν πράγματι Νέαν' και εφιαλτικήν εποχήν» (Ανακοίνωσις Ιεράς Κοινότητος, 5/18 Μαρτίου 1993).

«Έχει γίνει πολύς λόγος για το δημοκρατικό έλλειμμα αυτής της σύμβασης [Συνθήκης Σένγκεν] ... Με την Σύμβαση και το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν διευκολύνεται η παραβίαση του προσωπικού απορρήτου και πλήττεται ουσιαστικά το τεκμήριο της αθωότητος του πολίτη ... Επίσης δίνεται η δυνατότητα στους οικονομικά ισχυρούς που θα έχουν νόμιμη πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των εργαζομένων να τους εκμεταλλεύονται ποικιλοτρόπως» (Ανακοίνωσις Ιεράς Κοινότητος, 11/24 Φεβρουαρίου 1997).

«Μία ενδεχομένη προσπάθεια εφαρμογής της Συμβάσεως του Σένγκεν στη χώρα μας, και μάλιστα με το αναγκαίο επακόλουθό της, την έκδοση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων και τη χρήση του Ενιαίου Κωδικού Αριθμού Μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.), θα έχη ως φυσική συνέπεια να εύρη η Πολιτεία όλους ανεξαιρέτως τους Αγιορείτες αντιμέτωπους ως "αντιρρησίες συνειδήσεως"»(Ανακοίνωση ΕΔΙΣ 20.5/2.6.1997).

«Διακηρύττουμε άλλη μια φορά ότι το θεμελιώδες καθήκον της ομολογίας της πίστεως, αλλά και η πίστις στα όσα ο Παράκλητος παρέδωσε ως προφητεία στην Χριστιανική Εκκλησία, μας υποχρεώνουν να αρνηθούμε να παραλάβουμε κάθε είδος ηλεκτρονικού δελτίου με ΕΚΑΜ, ως προσβάλλοντος την ελευθερία του προσώπου και την χριστιανική μας συνείδησι» (Ανακοίνωσις ΕΔΙΣ 21.8/3.9.1997).

Οι προδιαγραφές του ΕΚΑΜ είχαν αναγκάσει και καταξιωμένους Γέροντες, όπως ο π. Παΐσιος και ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, να αντιδράσουν με οξύτατο τρόπο. Ο π. Επιφάνιος μάλιστα έγραψε με πολλή αυστηρότητα για τις τότε υπό έκδοσιν νέες ταυτότητες: «ακόμη και αν έχουν μόνον τον ΕΚΑΜ, άνευ διασφαλίσεως των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του πολίτου, θα είπωμεν ΟΧΙ και πάλιν ΟΧΙ και μυριάκις ΟΧΙ εις τα νέα αυτά δελτία, οτιδήποτε και αν πρόκειται να αντιμετωπίσωμεν».

Ο ΕΚΑΜ δεν δόθηκε ποτέ. Προέκυψαν όμως οι νέες κάρτες ασφαλίσεως, οι οποίες φέρουν τον ΑΜΚΑ και μας προβληματίζουν. Αναμφίβολα, αυτός καθεαυτόν ο αριθμός δεν είναι κακός. Κάθε πολιτεία χρησιμοποιεί όλα τα δυνατά μέσα για να υπηρετήση, τους πολίτες της και να τους προφυλάξη από επικίνδυνους κακοποιούς. Θα ήταν παράλογη η απαίτησις να μη χρησιμοποιούνται τα νεώτερα τεχνολογικά μέσα για καλό σκοπό.

Εν τούτοις η σύγχρονη τεχνολογία, ενώ σε μία ευνομούμενη πολιτεία προσφέρει θαυμαστές δυνατότητες εξυπηρετήσεως και προστασίας των πολιτών της, σε τυραννικά καθεστώτα παρέχει τρομακτικές δυνατότητες ελέγχου, παρακολουθήσεως και δυναστεύσεως των ανθρώπων.
Υπό την έννοια αυτή το «ηλεκτρονικό αρχείο», ενώ μπορεί να γίνη ευλογημένο εργαλείο στα χέρια τιμίων ανθρώπων για να υπηρετήσουν έντιμους πολίτες, στα χέρια επίδοξων τυράννων ή σε μη ευνομούμενες πολιτείες μπορεί να λειτουργήση ως επικίνδυνο εργαλείο.

Η εποχή μας δεν είναι η χειρότερη της Ιστορίας, αλλά οπωσδήποτε είναι μία από τις πιο δύσκολες. Τα κοινωνικά προβλήματα, όπως η ανεργία, η λαθρομετανάστευση, η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η κατακόρυφη αύξησις της εγκληματικότητος, η παρανομία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής κ.ά. δημιουργούν ανασφάλεια και αμηχανία.

Οι έντιμοι πολίται διερωτώνται αν ο τόπος, στον οποίο μεγάλωσαν και ζουν, στήν Πατρίδα που με θυσίες μαρτύρων και ηρώων θεμελιώθηκαν οι πνευματικές και ηθικές αρχές του ευσεβούς λαού μας και η ελληνορθόδοξος παράδοσίς του, κυβερνάται ακόμη από τον νόμο του Θεού και το ευαγγελικό ήθος ή αν σκοτεινά κέντρα εξουσίας έχουν επιβάλει την επικυριαρχία τους σε όλες τις δομές του κοινωνικού, εθνικού και πνευματικού μας βίου και επαγγέλλωνται ένα αντιευαγγελικό ήθος, το ήθος της Νέας Εποχής του κοσμοκράτορος του σκότους του αιώνος τούτου.

Καθημερινώς διαπιστώνουμε ότι γκρεμίζωνται και τα τελευταία πνευματικά και ηθικά ερείσματα, τα όποία η κοινωνία μας είχε θεμελιώσει με τον φόβο του Θεού και με πολύ πόνο και ήλπιζε ότι θα αποτελέσουν τα στηρίγματα των παιδιών της. Μέσα σε αυτό το κλίμα της αβεβαιότητος, της συγχύσεως και αμοραλισμού κάποιοι επαγγέλλονται και οικοδομούν τον «νέο άνθρωπο», τον άνθρωπο χωρίς πρόσωπο, χωρίς καρδιά, χωρίς ψυχή, χωρίς αγάπη, χωρίς αιώνια προοπτική, τον άνθρωπο που θα είναι ένας αριθμός ανάμεσα στά δισεκατομμύρια των αριθμών. Η αριθμοποίησις του ανθρωπίνου προσώπου, η απροσωποποίησίς του, είναι η ανομολόγητη αγωνία όσων διαθέτουν ακόμη μέσα τους πνευματικές αντιστάσεις.

Η αριθμοποίησις στην κοινωνική ασφάλισι μπορεί να έχη απρόβλεπτες και οδυνηρές συνέπειες για την αξιοπρέπεια των ασθενών και εμπεριστάτων συνανθρώπων μας. Μπορεί να σημάνη το τέλος της χριστιανικής αγάπης, της κοινωνικής αλληλεγγύης, στο όνομα της άνετης και γρήγορης εξυπηρετήσεώς των.

Η ιδιωτικοποίησις των κοινωνικών υπηρεσιών (π.χ. της υγείας) σε ένα περιβάλλον, όπως το διαμορφώνει η παγκοσμιοποίηση, καταργεί το κράτος-πρόνοια. Η φιλανθρωπία στον τομέα της υγείας καθίσταται αδύνατη, καθώς η (απρόσωπη και αριθμοποιημένη πλέον) κοινωνία δεν θα νομιμοποιήται ούτε θα έχη την δυνατότητα να σήκωση, τα έξοδα από τις ανάγκες νοσηλείας και περιθάλψεως αναξιοπαθούντων συνανθρώπων μας.

Η υγεία άλλωστε είναι ευαίσθητο δεδομένο, το οποίο δεν πρέπει να παραχωρηθή στα αδιάκριτα μάτια τρίτων, και μάλιστα αγνώστων και απρόσωπων υπαλλήλων ενός απρόσωπου και ανάλγητου φορέως υγείας.

Δικαίως λοιπόν ανησυχούν για μία τέτοια κατάχρησι του ΑΜΚΑ οι εν τω κόσμω αδελφοί και πρέπει να απαιτήσουν με κάθε δημοκρατικό και νόμιμο τρόπο την διασφάλισι των ατομικών δικαιωμάτων και του απορρήτου της προσωπικής τους ζωής, το οποίο ευθέως καταστρατηγείται με την αριθμοποίησι.

Ο ΑΜΚΑ θα μπορούσε ενδεχομένως να επιβληθή από την Πολιτεία για τον έλεγχο εκείνων που παρανομούν. Η κοσμική εξουσία κατά τον Απόστολο Παύλο, «ου γαρ εική την μάχαιραν φορεί. Θεού γαρ διάκονος εστίν, έκδικος εις οργήν τω το κακόν πράσσοντι» (Ρωμ. ιγ' 4). Ποτέ όμως δεν θα έπρεπε ο ΑΜΚΑ να χορηγηθή για μία γενικευμένη αριθμοποίησι όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, και μάλιστα με την συγκατάθεσί τους.



Η δεύτερη όψις του ζητήματος είναι η συσχέτισις του ΑΜΚΑ με τον αριθμό 666. Για αυτήν την πλευρά του ζητήματος η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους είχε εύστοχα διακηρύξει:

«Συμμερίζεται η Ιερά Κοινότης την ευαισθησία των πιστών Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών, οι οποίοι επ'; ουδενί λόγω επιθυμούν να έχουν στην προσωπική τους ταυτότητα, που θα φέρουν πάντα μαζί τους, το σύμβολο-αριθμό του Αντιχρίστου, έστω και υπό την μορφή του γραμμικού συστήματος [...] Προειδοποιεί ακόμη η Ιερά Κοινότης ότι οι Αγιορείται Μοναχοί δεν θα δεχθούν να παραλάβουν τις νέες ταυτότητες, εφ' όσον διαπιστωθή ότι φέρουν το 666» (Ανακοινωθέν ΕΔΙΣ Αυγούστου 1988).
Στο πλαίσιο αυτής της σαφέστατης τοποθετήσεως της Ιεράς Κοινότητος παρατηρούμε τα ακόλουθα:

Η διακήρυξις της Ιεράς Κοινότητος ισχύει και για τον ΑΜΚΑ. Εάν ο ΑΜΚΑ είχε τον αριθμό του Αντιχρίστου, δεν έπρεπε να τον δεχθή κανείς Ορθόδοξος Χριστιανός. Ο ΑΜΚΑ όμως είναι ένας αριθμός πού τυπώνεται στην κάρτα ασφαλίσεως με τον γραμμωτό κωδικό CODE 39, ο οποίος δεν σχετίζεται με τον αριθμό 666 και πολύ περισσότερο δεν είναι ο δυσώνυμος αυτός αριθμός.

Τουλάχιστον στο σημείο αυτό η Πολιτεία σεβάσθηκε την ευαισθησία του ορθοδόξου λαού μας και δεν περιέλαβε στον ΑΜΚΑ τις προδιαγραφές του ΕΚΑΜ. Εάν συσχετίζουμε τον ΑΜΚΑ με τον αριθμό 666 και δημιουργούμε πανικό, επειδή δήθεν κάθε μορφή γραμμωτού κωδικού εμπεριέχει τον αριθμό του Αντιχρίστου, υπερβάλλουμε και δεν οικοδομούμε κανένα.

Από ποιμαντική πάντως άποψι θα ήταν άκαιρο να ζητήσουμε από τον καθέκαστα συνάνθρωπο μας, ο οποίος έχει λόγους να κινηθή μέσα στην σύγχρονη κοινωνία (θέματα υγείας, παιδείας, μετακινήσεως, δοσοληψιών κ.λπ.) χρησιμοποιώντας τον ΑΜΚΑ, να μη τον παράλαβη και να μπη σε δοκιμασίες.

Η παραλαβή του ΑΜΚΑ εν τούτοις δεν καταργεί την καλή ανησυχία μας, την οποία είχαμε τόσα χρόνια και αγωνισθήκαμε κατά του ΕΚΑΜ. Η καλή ανησυχία και τότε και τώρα έχει ουσιαστικό νόημα. Βεβαιώνει ότι τοποθετούμεθα σωστά έναντι της ελεύσεως του Αντιχρίστου.

Δεν πανικοβαλλόμεθα, αλλά ούτε απαξιώνουμε την προφητεία. Ανέκαθεν οι Χριστιανοί περίμεναν τον Αντίχριστο και συνεδύαζαν την έλευσί του με δύσκολες για την Εκκλησία καταστάσεις, όπως την παρουσία διωκτών του Χριστιανισμού (Νέρων), την έμφάνισι και δράσι νέων αιρέσεων (αρειανισμός κ.λπ.), την επέλασι και επικράτησι αντιχρίστων δυναστών και τυραννικών καθεστώτων (Ισλάμ, Σταλινικός αθεϊσμός).

Αυτές ήσαν οι προδρομικές καταστάσεις, για τις οποίες ο ευαγγελιστής Ιωάννης γράφει: «και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν. όθεν γινώσκομεν ότι εσχάτη ώρα εστίν» (Α' Ιω. β' 18).

Ο Μέγας Βασίλειος, για να χρησιμοποιήσουμε ένα αυθεντικό παράδειγμα, ζώντας σε μία τέτοια δύσκολη περίοδο παροτρύνει τον εξόριστο Ορθόδοξο επίσκοπο Εδέσσης Βάρση, να υπομείνη καρτερικά την εξορία διότι θα περάση σύντομα, εκτός πια και αν είναι, συμπληρώνει, στα πρόθυρα ο καιρός του Αντιχρίστου, οπότε πρέπει να προσεύχεται να αποσόβηση ο Κύριος τις θλίψεις ή να τους διαφύλαξη άπταιστους εν μέσω των θλίψεων (Μεγ. Βασιλείου, Επιστολή 264).

Η καλή ανησυχία και το ενδιαφέρον των Χριστιανών, καθ' όλες τίς περιόδους της εκκλησιαστικής Ιστορίας, για το ότι ο «αντίχριστος έρχεται» (Α' Ιω. β' 18), ήσαν απόλυτα δικαιολογημένα και είχαν την θεμελίωσί τους στον λόγο του Κυρίου, ότι «εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λή-ψεσθε» (Ιω. ε'; 43), και στην αποστολική παράδοσι (Ματθ. κδ' 25, Μάρκ. ιγ' 14, Β' Θεσ. β' 1-12, Α' Ιω. β' και δ', Β' Ιω. ε', ζ' 3).

Η κατηχητική γραμματεία της αρχαίας Εκκλησίας μαρτυρεί ότι μεταξύ των βασικών διδασκαλιών προς τους νεοφώτιστους Χριστιανούς ήταν και η διδασκαλία περί της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου και περί της ελεύσεως του Αντιχρίστου (αγ. Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατήχησις 15η).

Συνέβησαν όμως ενίοτε παρανοήσεις των αγιογραφικών κειμένων, οι οποίες δημιούργησαν προβληματικές αντιδράσεις των πιστών. Καταστάσεις και γεγονότα πού θεωρήθηκαν σημεία παρουσίας του Αντιχρίστου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, όπως το εξακισχιλιοοτό έτος από κτίσεως κόσμου (βλ. αγ. Ειρηναίου Λουγδούνου, Κατά Αιρέσεων, κεφ. 22 και 24) η πτώσις της Ρώμης, η κυριαρχία των Οθωμανών κ.λπ.) και ο Αντίχριστος δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνισί του.

Γι' αυτό, όπως γράφει ο άγιος Ιππόλυτος Ρώμης, «αναφανέντος γαρ αυτού δείξει ο καιρός το ζητούμενον» (Περί Χριστού και Αντιχρίστου, 49) και, όπως σημπληρώνει ο Ανδρέας Καισαρείας, «ο χρόνος αποκαλύψει και η πείρα τοις νήφουσι» (Ερμηνεία εις την Αποκόλυψιν, 38).
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι αν θα παραλάβουμε σε ένα δημόσιο έγγραφο έναν αριθμό, έστω μέσα σε ένα κλίμα ούτως ή άλλως προβληματικό και ενδεικτικό των «σημείων των καιρών», αλλά αν θα τον δεχθούμε ως σημείον προσκυνήσεως του Αντιχρίστου και ως Χάραγμά του, όταν αυτός ο ίδιος έλθη.

Υπό την έννοια αυτή ο ΑΜΚΑ, ως αριθμός πού θα διευκόλυνε την Πολιτεία να επιτέλεση το καθήκον της έναντι των πολιτών, είναι ηθικώς και πνευματικώς ουδέτερη (έχουμε βεβαίως ήδη ειπεί ότι είναι προβληματική και επικίνδυνη η αριθμοποίησις στα χέρια τυραννικών καθεστώτων ή στο πλαίσιο της ηθικής ασυδοσίας της εποχής μας).

Η παρουσία όμως του ΑΜΚΑ στην ζωή μας μας υπενθυμίζει το καθήκον μας και μπορεί να είναι το καλύτερο μήνυμα του Θεού σε όλους μας, να εντείνουμε την καθημερινή μας μετάνοια, να προσέχουμε τους εαυτούς μας «μήποτε βαρυνθώσιν ημών αι καρδίαι έν κραιπάλη και μέθη, και μερίμναις βιωτικαίς, και επιστή εφ' ημάς αιφνίδιος η ημεέρα εκείνη, ως παγίς γαρ επελεύσεται επί πάντας τους καθήμενους επί πρόσωπον πάσης της γης» (πρβλ. Λουκ. κα' 34-35).

Εφ'; όσον έλάβαμε εντολή από τον Κύριο να προσέχουμε τα «σημεία των καιρών» (Ματθ. ιστ' 3), και εφ' όσον βλέπουμε ότι η παγκοσμιοποίηση σε πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό επίπεδο προχωρεί, η αποστασία από το θέλημα του Θεού αυξάνει, και ο πολύς κόσμος ζη σε μία αδιαφορία για την πνευματική ζωή, μπορούμε να ιδούμε τις καταστάσεις αυτές ως «σημεία των καιρών» και να καλλιεργήσουμε την πίστι μας, την μετάνοια μας, την αγάπη μας προς τον Κύριο, και το μαρτυρικό μας φρόνημα.

Έτσι θα μπορέσουμε να ετοιμασθούμε για να αντιμετωπίσουμε την πλάνη του Αντιχρίστου, αν πρόκειται να έλθη στις ήμερες μας «ίνα κατισχύσωμεν εκφυγείν ταύτα πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι [τον κατα-τρεγμό του εναντίον της Εκκλησίας], και σταθήναι έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου» (πρβλ. Λουκ. κα'; 36) με ελπίδα στην αιώνια ζωή μαζί Του στην Βασιλεία του Πατρός.

Αυτήν την στάσι, η οποία χαρακτηρίζεται από πίστι, ελπίδα και αγάπη, η οποία «έξω βάλλει τον φόβον» (Α' Ιω. δ' 18), είχε συστήσει και η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους με την ακόλουθη διακήρυξι:

«Συμμεριζόμενοι την ανησυχία του ευσεβούς πληρώματος της Εκκλησίας συντασσόμεθα με το πνεύμα των προσφάτων ανακοινώσεων της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης και πολλών Ιερών Μητροπόλεων και Ιερών Μονών [...].

Η εκπλήρωσις του θεμελιώδους καθήκοντος της ομολογίας της πίστεως μας προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν δεν μπορεί να συμβαδίζει με ένα πνεύμα ταραχής και πανικού, το οποίο, αν μή τι άλλο, προδίδει έλλειψι πίστεως και απουσία της βεβαιούσης χάριτος εκ της καρδίας.

Η εμβάθυνσις στα σημεία των καιρών και η διαπίστωσις της εγγύτητος των εσχάτων δημιουργεί μια καλή ανησυχία, αποτέλεσμα της οποίας είναι η προσπάθεια για πληρέστερη μετάνοια, ο αποφασιστικώτερος αγών για την υπερνίκησι των θανατούντων ημάς παθών και η καλύτερη προετοιμασία για την είσοδό μας στην Βασιλεία του Εσφαγμένου Αρνίου» (Ανακοίνωσις ΕΔΙΣ 21.8/3.9.1997).

Αυτή η στάσις μας είναι χρέος αγάπης απέναντι στους εν Αγίω Όρει και εν τω κόσμω αδελφούς μας, οι οποίοι μας ερωτούν για τον ΑΜΚΑ.



Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους

Αρχιμ. Γεώργιος και οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί



Έν Αγίω Όρει τη 3η Αυγούστου 2009

http://agioritikesmnimes.pblogs.gr/

Εκδρομή από την ενορία του Αγίου Νικολάου Βασιλικής

Σας πληροφορούμε ότι την Κυριακή 6 Ιουνίου ε.ε η ενορία του Αγ.Νικολάου Βασιλικής θα πραγματοποιήσει εκδρομή στη Ελασσόνα και στις μονές Παναγία Ολυμπιώτισσα και Αγία Τριάδα Σπαρμού . Αναχώρηση από την πλατεία του χωρίου 13.30 και επιστροφή περίπου 22.00 .
Για περισσότερες πληροφορίες π. Σωτήριος Χαρίσης 24320 91441

Νέοι Διαχειριστές του Blog

Ενημερώνουμε ότι από σήμερα θα υπάρχουν δυο νέοι διαχειριστές του ιστολογίου , που θα προσπαθούν για την καλύτερη ενημέρωση του blog της ενορίας Βασιλικής . τους ευχόμαστε καλή δύναμη στο έργο τους .