Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Ήταν, όπως λέγουν, "άποστολικοίς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος". Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του. Στην Α' Οικουμενική σύνοδο, πού έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ό τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ό "Αρειος, ό Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαιας. 'Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ό πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε. Όρισε όμως διάδοχο του τον 'Αλέξανδρο, διότι, παρά το γήρας του, είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας. Πράγματι, σαν Πατριάρχης ό 'Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών. Τότε ό "Αρειος είχε εξαπατήσει το βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά. Και ό βασιλιάς διέταξε τον 'Αλέξανδρο να αφήσει τον "Αρειο να μετέχει της Θείας Κοινωνίας. Ό 'Αλέξανδρος, λυπημένος, προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθεια Του. Ή δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί πού ό "Αρειος με πομπή θα πήγαινε στην εκκλησία, βρέθηκε το σώμα του σχισμένο και σκωληκόβρωτο! Ό Άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 340 μ.Χ.


Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Μύσται ουράνιοι άποδεικνύμενοι, θείοι έκφάντορες τω κόσμω ώφθητε, την Έκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως, ίερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ό πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ό της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε Ιερέων ακρότης* όθεν υμάς άνευφημούμεν.