Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

Ήταν, όπως λέγουν, "άποστολικοίς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος". Σαν πρεσβύτερος ακόμα, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητα του. Στην Α' Οικουμενική σύνοδο, πού έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ό τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπο του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ό "Αρειος, ό Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαιας. 'Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ό πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε. Όρισε όμως διάδοχο του τον 'Αλέξανδρο, διότι, παρά το γήρας του, είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διακυβέρνηση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας. Πράγματι, σαν Πατριάρχης ό 'Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών. Τότε ό "Αρειος είχε εξαπατήσει το βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά. Και ό βασιλιάς διέταξε τον 'Αλέξανδρο να αφήσει τον "Αρειο να μετέχει της Θείας Κοινωνίας. Ό 'Αλέξανδρος, λυπημένος, προσευχήθηκε στο Θεό και ζήτησε τη βοήθεια Του. Ή δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί πού ό "Αρειος με πομπή θα πήγαινε στην εκκλησία, βρέθηκε το σώμα του σχισμένο και σκωληκόβρωτο! Ό Άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 340 μ.Χ.


Άπολυτίκιον. Ήχος γ'. Την ωραιότητα.
Μύσται ουράνιοι άποδεικνύμενοι, θείοι έκφάντορες τω κόσμω ώφθητε, την Έκκλησίαν του Χριστού, ποιμάναντες θεαρέστως, ίερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ό πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ό της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε Ιερέων ακρότης* όθεν υμάς άνευφημούμεν.

ΑΠΟΤΟΜΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

ΑΠΟΤΟΜΗ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ (Νηστεία εκ πάντων)

"Ουκ έξεστί σοι έχειν , την γυναίκα του αδελφού σου"1. Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ό όποιος ζει ακόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, πού αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Άντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος, πού ήταν, γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου. Ό Ηρώδης, μη άνεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε. Σε κάποια γιορτή όμως των γενεθλίων του, ό Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ό,τι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ό χορός της. Τότε ή αιμοβόρος Ηρωδιάς είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη. Πράγμα πού τελικά έγινε. Έτσι, ό ένδοξος Πρόδρομος του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα από κινδύνους και θυσίες. Και να τι λένε οι 24 πρεσβύτεροι της Αποκάλυψης στο Θεό για τους διεφθαρμένους: "ήλθεν... ό καιρός των εθνών κριθήναι... και διαφθείραι τους διαφθείροντας την γήν"2. Ήλθε, δηλαδή, ό καιρός της ανάστασης των νεκρών για να κριθεί ό κόσμος και να καταστρέψεις (Θεέ μου) εκείνους, πού με τη διεφθαρμένη ζωή τους διαφθείρουν και καταστρέφουν τη γη.
Ευαγγέλιο Μάρκου, στ' 18.
Αποκάλυψη Ιωάννου, ία' 18.


Άπολυτίκιον. Ήχος β'.
Μνήμη δικαίου μετ' εγκωμίων σοι δε αρκέσει ή μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε· ανεδείχθης γαρ όντως και Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και έν ρείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τον κηρυττόμενον. Όθεν της αληθείας ύπεραθλήσας, χαίρων ευηγγελίσω και τοις αν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί, τον αίροντα τήν άμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημιν το μέγα έλεος.

Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως πάντων υπέρτερος, των Προφητών αληθώς, αυτόπτης και Πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Προφήτα γεγένησαι· όθεν και παρ Ήρώδου, έκτμηθείς σου την Κάραν, έδραμες τοις εν Άδη, προκηρύξαι το λύτρον διό σε Ιωάννη Βαπτιστά, ποθώ γεραίρομεν.

«Η εξάπλωσις του ιού της γρίππης των χοίρων και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας»

Εγκύκλιος του σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαου

«Η εξάπλωσις του ιού της γρίππης των χοίρων και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας» (27 Ιουλίου 2009)

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Πρόσφατα, με αφορμή την ενσκήψασα πανδημία της γρίππης των χοίρων, ανεφύη, ως μη ώφειλε, και το θέμα του ενδεχομένου της μεταδόσεως ασθενειών μέσω της Θείας Κοινωνίας.

Δυστυχώς, συχνά με διάλεκτο ασεβή, ύφος ειρωνικό και επιχειρηματολογία όχι καλοπροαίρετη, έγινε ακόμη μια προσπάθεια αποδόμησης της πίστης μας σε μέρες που δεν μας έχει μείνει κανένα άλλο στήριγμα να κρατηθούμε.

Με την ευκαιρία λοιπόν αυτήν, θεωρώ πως καλό θα ήταν να πούμε κάποιες αλήθειες, αναγκαίες για να περισωθεί ο πολύτιμος θησαυρός της πίστης μέσα μας.

Η Εκκλησία μας δυό χιλιάδες χρόνια μεταδίδει τη χάρι των μυστηρίων της με τον γνωστό τόσο ανθρώπινο και ταυτόχρονα ευλογημένο τρόπο προς «ίασιν και θεραπείαν ψυχής και σώματος».

Ποτέ δεν προβληματίστηκε με τη σύγχρονη λογική της ασεβούς αμφισβήτησης, αλλά καθημερινά ζει με την εμπειρία της επιβεβαίωσης ενός μεγάλου θαύματος. Είναι δυνατόν η κοινωνία του Θεού να γίνει αιτία ασθένειας η παραμικρής βλάβης;

Είναι δυνατόν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και Θεού μας να μολύνει το σώμα και το αίμα μας; Είναι δυνατόν καθημερινή εμπειρία δυό χιλιάδων χρόνων να συντριβεί από τον ορθολογισμό και την ψυχρή ρηχότητα της εποχής μας;

Από αιώνες μεταλαμβάνουν οι πιστοί, υγιείς και ασθενείς, από το ίδιο άγιο ποτήριο και από την ίδια αγία λαβίδα, που ποτέ δεν πλένουμε, που ποτέ δεν απολυμαίνουμε, και ποτέ δεν παρατηρήθηκε κάτι.

Οι ιερείς των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, ακόμη και των λοιμωδών, μεταλαμβάνουν τους πιστούς και με ευλάβεια καταλύουν τη Θεία Κοινωνία και μακροζωούν.

Η Θεία Κοινωνία είναι ο,τι ιερώτερο ως Εκκλησία και άνθρωποι έχουμε, το μεγαλύτερο φάρμακο ψυχής και σώματος. Αυτό είναι και διδασκαλία και εμπειρία της Εκκλησίας μας.

Όσοι δυσπιστούν στο θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου, όσοι ειρωνεύονται την εκ παρθένου γέννησή Του, όσοι αρνούνται την ευωδία των αγίων λειψάνων, όσοι περιφρονούν τα ιερά και όσια, όσοι βυσσοδομούν κατά της Εκκλησίας μας, όσοι ζητούν να εξαφανίσουν και το ελάχιστο ίχνος πίστης από τις ψυχές μας φυσικό είναι να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να προσβάλουν και το ιερώτατο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Το γεγονός ότι οι Αγγλικανοί και οι Καθολικοί αποφάσισαν, για προληπτικούς λόγους, τη διακοπή της μετάδοσης της θείας κοινωνίας στην Αγγλία και τη Νέα Ζηλανδία αντίστοιχα, αν αληθεύει, δεν φανερώνει, όπως μερικοί υποστηρίζουν, σύνεση και ελευθερία, αλλά καταδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την τεράστια απόσταση της Εκκλησίας μας, που είναι Eυχαριστιακή στη θεολογία και ζωή της, που ζει, πιστεύει και κηρύττει το Μυστήριο, από τις υπόλοιπες χριστιανικές ομάδες, που έμμεσα ομολογούν την απουσία της χάριτος και των σημείων του Θεού από τα λεγόμενα μυστήριά τους και την απώλεια της εκκλησιαστικής ταυτότητάς τους. Ζωή χωρίς Μυστήριο μοιάζει με σοβαρή ασθένεια χωρίς φάρμακο.

Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ο ιός της γρίπης -όπως διατείνονται τα ΜΜΕ- ούτε ο ιός του παγκόσμιου πανικού -όπως υποστηρίζουν οι ιατρικοί σύλλογοι- αλλά ο ιός της ασεβείας και το μικρόβιο της ολιγοπιστίας.

Και το καλύτερο εμβόλιο είναι η «μετά καθαρού συνειδότος» και «ακατάκριτος» συχνή συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Η απάντησή μας στην ανίερη αυτή πρόκληση των ημερών είναι η δική μας ζωή.

Καλό θα είναι οι πνευματικοί μας, μετά διακρίσεως, όπου κρίνουν ότι δεν υπάρχουν πνευματικά κωλύματα, να προτρέπουν τους πιστούς να μεταλαμβάνουν συχνότερα τούτες τις δύσκολες μέρες, όσοι δε έχουμε την ευλογία τους να προσερχόμαστε συχνά στο ποτήριο της ζωής, πάντοτε όμως «μετά φόβου Θεού, πολλής πίστεως και ειλικρινούς αγάπης».

Μετά πατρικών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΣ»

Πηγή: http://www.imml.gr/