ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

«Τὴ αὐτὴ ἡμέρα, Κυριακὴ ὀγδόη ἀπὸ τοῦ Πάσχα,
τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν. 
Πνοὴ βιαία γλωσσοπυρσεύτως νέμει, 
Χριστὸς τὸ θεῖον Πνεῦμα τοὶς Ἀποστόλοις. 
Ἐκκέχυται μεγάλω ἑνὶ ἤματι Πνεύμ' ἁλιεύσι. 
Ταὶς τῶν ἁγίων Ἀποστόλων πρεσβείαις, 
Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν»


Μετά την Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, οι Απόστολοι και οι υπόλοιποι μαθητές του, καθώς και οι γυναίκες που από την αρχή τον είχαν ακολουθήσει, η Παναγία Παρθένος Μαρία η Μητέρα του, περίπου 120 άτομα, γύρισαν στο όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ και, μπαίνοντας στο υπερώο, δηλαδή στον πάνω όροφο του σπιτιού εκεί, περίμεναν με προσευχή την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με την υπόσχεση του Σωτήρα Χριστού. Στο μεταξύ εκεί, εξέλεξαν και τον Ματθία και τον συναρίθμησαν με τους ένδεκα Αποστόλους. 

Η επιδημία του Πνεύματος 


Η σημερινή ημέρα, σύμφωνα με ένα από τα τροπάρια της εορτής, αποτελεί «προθεσμίαν επαγγελίας και ελπίδος συμπλήρωσιν». Είναι ο ορισμένος χρόνος κατά τον οποίον πραγματοποιείται η υπόσχεση και εκπληρώνεται η προσδοκία. Το Άγιο Πνεύμα κατέρχεται στους αποστόλους. Σκηνώνει στην Εκκλησία. Ενοικεί στις καρδιές των πιστών. Ήρθε, καθώς μας υποσχέθηκε ο Κύριος, «ἵνα μένει μεθ' ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα» (Ιω. 14: 16). 

Το συγκλονιστικό γεγονός της επιδημίας του Αγίου Πνεύματος μας αφηγείται το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα. Οι μαθητές βρίσκονταν όλοι «ομοθυμαδόν επί το αυτό», συναγμένοι στο υπερώο των Ιεροσολύμων. Ήταν η ημέρα της Πεντηκοστής. Έξαφνα μια βοή φτάνει από τον ουρανό. Σαν άνεμος που φυσά δυνατά, γεμίζει το σπίτι, όπου βρίσκονταν. Και να, γλώσσες πύρινες διαμοιράζονται και κάθονται στα κεφάλια των αποστόλων. Το Άγιο Πνεύμα πλημμυρίζει τις υπάρξεις τους. 

Οι καρποί της παρουσία Του είναι άμεσοι. Οι μέχρι την ώρα εκείνη αγράμματοι και φοβισμένοι ψαράδες της Γαλιλαίας σοφίζονται. Παίρνουν θάρρος. Αρχίζουν να κηρύττουν τα μεγαλεία του Θεού σε διάφορες γλώσσες. Ο λαός απορεί και θαυμάζει. Το αποστολικό κήρυγμα αποφέρει τους πρώτους καρπούς. Γεννιέται η Εκκλησία. Και το Ευαγγέλιο ξεκινά τη φωτεινή πορεία του, για να φτάσει σε όλους τους ανθρώπους και να φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας. 

Η Πεντηκοστή 

Η Πεντηκοστή είναι η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας. Είναι η ημέρα κατά την οποία κατήλθε το Άγιο Πνεύμα και επιφοίτησε τους πρώτους μαθητές. Τότε αυτοί πληρωθέντες από το Πνεύμα το Άγιο, άρχισαν να κηρύττουν και να καλούν τους ανθρώπους να βαπτισθούν και να λάβουν κι αυτοί την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ό,τι είχαν ακούσει και ζήσει κοντά στο Χριστό και δεν το είχαν τότε κατανοήσει, τώρα εν Αγίω Πνεύματι το γνώρισαν και το επαγγέλλονται στο λαό. 

Τώρα γνωρίζουν ποια είναι η προοπτική της καινής ζωής και που πρέπει να οδηγήσουν το λαό, γι’ αυτό και τους πρώτους τρεις χιλιάδες που βαπτίστηκαν, τους οδηγούν στο Δείπνο της Ζωής, την Τράπεζα της Θείας Ευχαριστίας, όπου στο εξής θα βρίσκεται συναγμένη η Εκκλησία ως σώμα Χριστού, θα τρέφεται με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και θα συμμετέχει έτσι στην αιώνια ζωή της Βασιλείας του Θεού. 

Με την επενέργεια του αγίου Πνεύματος, δεχόμαστε τη δόξη του Κυρίου και «μεταμορφούμεθα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν» (Β΄ Κορινθ. 3: 18), έχοντας συνείδηση ότι «ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, 23 πρᾳότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. 5: 22). Μέσα σ’ αυτές τις δωρεές του Πνεύματος βρίσκουμε ό,τι ωραιότερο και τιμιότερο θα μπορούσαμε να ποθήσουμε για την επίγειο ζωή μας, αλλά και το απαραίτητο εχέγγυο για να γίνουμε υιοί του Θεού και να κληρονομήσουμε την ουράνια Βασιλεία Του. 

Με την Πεντηκοστή δεν γεννήθηκε η Εκκλησία ως απλός θεσμός, αλλά ως συνεχής παρουσία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, και γι’ αυτό η Πεντηκοστή δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη μια φορά κάποτε, αλλά είναι η ζωή της Εκκλησίας, ως αδιάκοπη κοινωνία του Αγίου Πνεύματος. 

Απολυτίκιον. 


«Εὐλογητὸς εἶ, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, 
ὁ πανσόφους τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, 
καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, 
καὶ δι' αὐτῶν τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας, 
φιλάνθρωπε, δόξα σοί».