Σάββατο του Λαζάρου

Το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, είναι αφιερωμένο από την Εκκλησία μας, στην Ανάσταση του Λαζάρου. Το θαύμα αυτό είναι το τρίτο θαύμα ανάστασης που είχε κάνει ο Ιησούς Χριστός. Πριν από τον Λάζαρο, είχε αναστήσει την κόρη του Ιαείρου και τον γιό της χήρας στην πόλη Ναΐν.

Όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όταν ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά, οι αδερφές του Μαρία και Μάρθα, ειδοποίησαν τον Χριστό για την αρρώστια του Λαζάρου και τον κάλεσαν να έρθει όσο πιο γρήγορα μπορεί, για να προλάβει τον αδερφό τους ζωντανό. Ο Ιησούς βρισκόταν μακριά και όταν έφτασε στην Βηθανία, όπου ήταν και το σπίτι του Λαζάρου, ο ίδιος ήταν ήδη νεκρός τέσσερις ημέρες. Είχε δε ταφεί, όπως συνηθιζόταν τότε, σε μια σπηλιά, η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα. Από την Μάρθα οδηγήθηκε ο Ιησούς στον τάφο του Λαζάρου και εκεί ζήτησε να βγάλουν την πέτρα που σφράγιζε την σπηλιά. Κατόπιν φώναξε: «Λάζαρε δεύρο έξω». Και έτσι έγινε. Ο αναστημένος Λάζαρος πρόβαλε στην είσοδο της σπηλιάς και περπάτησε προς τον Ιησού.
Για τρίτη φορά ο Χριστός μας είχε κάνει το υπέρτατο θαύμα. Επανάφερε στην ζωή κάποιον νεκρό, διδάσκοντας μας ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η μετάβαση. Η ζωή συνεχίζεται, σε άλλο επίπεδο, μετά από αυτόν. Ο Θεός έχει την δύναμη να καλεί τους νεκρούς όπως θα κάνει κατά την Δευτέρα Παρουσία.
Ο Λάζαρος μετά την ανάσταση του κυνηγήθηκε από τους Αρχιερείς με σκοπό να τον σκοτώσουν, αφού όποιος τον έβλεπε πίστευε στον Ιησού Χριστό. Για να γλυτώσει, κατέφυγε στο νησί της Κύπρου. Εκεί χειροτονήθηκε, από τους Αποστόλους, Επίσκοπος στην πόλη Κίτιο και πέθανε τελικά (για δεύτερη φορά) το 63μ.Χ. Το Άγιο Λείψανο του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέων, και τοποθετήθηκε στον ναό που έχτισε ο ίδιος για τον Άγιο. Σε αυτόν τον ναό της Βασιλεύουσας βρίσκεται μέχρι και σήμερα.